Hardline – Heart, Mind And Soul

Naast de zangpartijen bij Axel Rudi Pell zingt Johnny Gioeli ook nog een aardig deuntje bij Hardline die onder de vlag van Frontiers Records opereren. Wanneer je daarbij bedenkt dat toetsmeester Allesandro Del Vecchio meewerkt en de productie verzorgt, kun je bijna wel blindelings voorstellen wat je in handen hebt met Hardline.
In het begin startte het eind vorige eeuw allemaal met Johnny en Joey Gioeli die samen met Neal Schon, Deen Cstronovo en Todd Jensen. Door de jaren heen zijn er genoeg muzikanten gekomen en gegaan en bestaat nu naast Johnny en Alessandro uit gitarist Mario Percudani (sinds 208) bassist Anna Portalupi (sinds 2011) en drummer Marco Di Salvia (sinds 2018).
Op het nieuwe album Heart, Mind And Soul is het onvervalste (radio)rock zoals het gespeeld kan en dient te worden met het stemgeluid van Johnny Gioeli als ‘rock’ in de branding. De elf nieuwe composities wijken niet heel erg af van elkaar, maar hebben zo wel hun eigen accenten.
Fuel To The Fire is een onvervalste rockkraker waar je als liefhebber van Aerosmith en Kiss rustig achterover mee kan deinen met je hoofd. Qua zang heeft Johnny Gioeli hier het timbre van David Coverdale en daarmee wordt meteen de veelzijdigheid van zijn stemgeluid duidelijk neergezet. Verder is het een compositie met een lekkere dikke riff en een prima tempo en wordt er sterk naar een mooi refrein toegewerkt. Andere composities waarin de rock zonder poespas naar voren komt, zijn zeker Surrender, Like That, Waiting For Your Fall, 80’s Moment en Heartless. Composities waarop niets aan te merken is en waarbij je steeds het gevoel hebt dat het je bekend voorkomt. Een vertrouwd geluid dus waardoor je je in een warm bad waant.

De wortels van de band liggen in de begin van de jaren negentig met Neil Schon, zoals al gezegd en die invloeden, die basis van toen is nog steeds merkbaar omdat Hardline in If I Could I Would bijvoorbeeld ergens de grens van hardrock en AOR opzoekt.
De titel van het album doet al sterk vermoeden dat er een deken van emotie over het album heen hangt en dat klopt ook wel wanneer je het aantal rustige composities telt. Met Heavenly zet Hardline een mooie AOR-ballad neer waar het stemgeluid van Johnny warm en donker is zoals ook David Readman dat neer kan zetten. Muzikaal is het netjes gladjes en druipt de emotie langzaam van de snaren en drumvellen. Een sfeer die ze met We Belong nog een keer neerzetten. Met dien verstande dat het hier slechts het gitaarspel en de zang zijn die de sfeer neerzetten. Later vult de rest van de band het decor verder in, maar het accent ligt duidelijk op gitaar en zang.

Langzaam in tempo, sterk in emotie maar niet zwijmelig komt Hardline met The Curse en Searching For Grace mooi naar voren.
Al met al is Heart, Mind And Soul een aantrekkelijk album met muziek waar je meteen van houdt. Het heeft diverse raakvlakken met bands als Kiss, Whitesnake, Pink Cream 69 en noem er nog maar een paar op. De sfeer die gezet wordt op het album is warm en het spel is gewoon strak en voortreffelijk neergezet.