De band Haurun verkoopt hun muziek met termen als heavy en donkere psychedelica. De plaat heeft te lijden onder een matige productie. Het klinkt beter dan de demo status van weleer maar kan niet wedijveren met de standaard producties van nu. Nadeel is dat de plaat over het algemeen nogal vlak en dof klinkt. Vreemd genoeg heeft het ook een erg groot voordeel. De plaat klinkt namelijk erg eerlijk en live. Het zorgt ervoor dat de verschillende muzikanten duidelijk te onderscheiden zijn. De zangeres klinkt hierdoor helaas vaak te dof. Dat heeft deels te maken met de stijl van de muziek, zwaar en log, maar ook omdat het net lijkt alsof er een bepaalde techniek gebruikt wordt waardoor ze zo dof klinkt. Wilting Within levert geen baanbrekende nieuwe muziek op. De band blijft iets te veilig binnen de marges van de genoemde muziekstijl. De psychedelische kant is te weinig experimenteel. Daardoor is het vooral op de donkere, trage en logge kant dat de band goed scoort. Het moet gezegd worden dat de nummers goed in elkaar zitten en dat ze waarschijnlijk veel beter zouden klinken met een scherpere productie. Dat maakt dat dit een geslaagd debuut is. De band laat haar potentie in ieder geval goed horen. Hopelijk krijgt Haurun de kans om met meer budget net iets beters neer te zetten. De basis (de band en muziek) staat, nu gaat het vooral om de randvoorwaarden (goede studio en perfecte productie) te creëren die het naar een hoger niveau tillen.