Head With Wings – Without Intervention

De EP Comfort In Illusion die Head With Wings in 2021 uitbracht, zorgde ervoor dat de naam Head With Wings in mijn hoofd gebakken zit. Met de drie composities wist de band mijn aandacht te krijgen en ik begreep meteen dat drie composities veel te weinig was. Gelukkig is daar een heus album met de titel Without Intervention waarop Head With Wings alle kwaliteiten mijn kant op kan sturen.

The Dream Broker waarmee het album start laat de progressieve bellen in alle tonen schallen alsof het zondag is in Urk. Wat meteen opvalt is het stemgeluid van Joshua Corum. Licht naar een falset klinkt zijn zang prikkelend . Licht theatraal en uitstekend passend in het geluid van Head With Wings. Denk hierbij aan Incura of Hail The Sun. Dat complete geluid van de band is niet voorspelbaar. De melodie glooit als bloeiende heuvels en de heren zijn het niet vreemd om het ritme tussentijds om te gooien.  Even zo’n lekker funky gitaargeluid. Eerst onderhuids, maar geregeld ook compleet op de voorgrond. Van daaruit wordt er terug gegrepen op de basis en het zorgt ervoor dat je geneigd bent om The Dream Broker steeds opnieuw te beluisteren, daarbij de volumeknop steeds een beetje verder open draaiend.

Task Of Breathing heeft een meer ingetogen sfeer. Stemtechnisch moet ik denken aan Green Gartside van Scritti Politti. Een andere vorm van muziek, maar eenzelfde lading. Nadat de compositie in alle rust voort gaat bouwt het wel een spanning op die richting het einde zich steeds verder openbaart in een meer bombastische uitlaatklep. Head With Wings zou HWW niet zijn, om naar het einde toe die ingehouden basis weer terug te grijpen die als vanzelf doorgaat in Remnant dat een brug slaat tussen Task Öf Breathing en (de single) Galaxy. Het tempo ligt wat hoger en qua sfeer doet het ritme en de manier van zingen denken aan het oude werk van Joe Jackson. Head With Wings gaat echter een stap verder en de onregelmatigheden lossen elkaar af waarbij het drumwerk goed is neergezet door Mike Short. Hij is niet echt prominent naar de voorgrond gezet, maar bepaalt voor een gedeelte wel het geluid in Galaxy. Head With Wings geeft met Galaxy als single een mooi visitekaartje af. Aantrekkelijk, aanstekelijk en vooral erg veelzijdig laat Head With Wings hier horen wat de band hier in zijn mars heeft. Leuk is trouwens dat een gedeelte van de tekst uiteindelijk in het slotoffensief Absolute Zero weer terugkomt aan het eind. Absolute Zero is de rustige afsluiter van het album. De rustige momenten worden afgewisseld met fraaie instrumentele tussenstukken en meer pittige hoogtepunten. Een mooie voorbeeld van een gevarieerde progrockcompositie met een theatraal accent.

Daarvoor liggen nog drie composities. Comfort In Illusion zou zomaar eens de nieuwe single zijn die van het album af gehaald wordt. De melodie is aantrekkelijk en ook hier is de progressieve touch niet ver weg. Head With Wings weet met een gevarieerd aanbod de aandacht stevig vast te houden waarin alle aspecten qua gitaar, ritme en zang mooi in evenwicht zijn. Het is daarbij fijn dat er ook stevig gerockt kan worden halverwege in de compositie die de negen minuten bijna aantikt. 26 Bell Chimes is, evenals Remnant een instrumentaal tussenstuk dat rust creëert waarna Head With Wings stevig uitpakt in Three Months. Alles is relatief, want zoals we ondertussen gewend zijn van de band zijn de heren niet bang om te versnellen en af te remmen op de goede momenten. In Three Months komen ze steeds terug bij de meer stevige basis in wat een refrein genoemd mag worden. De ‘coupletten’ liggen vrij gemakkelijk in het gehoor. Daarbij en daartussen gebeurt een heleboel op het muzikale vlak zonder dat de eenheid in gevaar komt. Je wordt op een prettige manier heen en weer geslingerd in emotie en stijl.

Na de EP Comfort In Illusion is het fijn om een heel album te mogen beluisteren van Head With Wings. De veelzijdigheid komt goed tot zijn recht en het theatrale stemgebruik van Joshua past voor mij uitstekend. Without Intervention vraagt wel enige luisterbeurten om mee te gaan in de vibe. Maar dat maakt een album en vooral dit album zeker interessant.

Related posts

Perfect Storm – Stairs

The Pineapple Thief – Last To Run

Aeverium – The Secret Door