Op 29 mei komt de derde plaat uit van het Duits/Australische trio Heads getiteld Push via Glitterhouse Records. Een band die het meest doet denken aan de postpunk van Interpol met meer cinematische elementen en net iets meer agressie.
De plaat is in Berlijn opgenomen en dit is ook de eerste keer dat de band een plaat in hun thuisstad heeft kunnen maken. In de studio van Christoph Bartelt (Kadavar) dat zich op de bovenste verdieping van een oud warenhuis bevindt, is het album tot leven gekomen. Voor de mix en de mastering hebben ze de Magnus Lindberg van Cult Of Luna ingeschakeld en hij begrijpt de sound van Heads heel goed, elk liedje is een verhaal maar allemaal hebben ze één ding gemeen: het zijn verhalen die niet bestemd zijn voor het daglicht. Gedragen door gruizige baslijnen en naargeestige gitaargeluiden doen ze denken aan de nacht in een grote industriestad, lege straten met flikkerende straatlichten, steegjes met overvolle vuilnisbakken en muren besmeurd met kauwgom en graffiti.
Heads richt zich op dit album op het creëren van atmosfeer. Er is ruimte in de muziek, het ademt waardoor een prachtig nummer als Rusty Sling heel goed tot zijn recht komt en er zijn een aantal spoken word stukken ingesproken die qua sfeer vooral veel toevoegen door de zwaarte van de stem en de achtergrondgeluiden.
Conclusie: Heads is een band die misschien de genres postpunk, postrock en noiserock aan elkaar kan lijmen. Ze doen al drie platen niet onder voor Interpol, Protomartyr en Preoccupations. Push is een postpunk album wat je gehoord moet hebben.
Op een schaal van 1 tot 10:
8,5