Inmiddels is het al zo’n twee keer mijn leeftijd geleden dat Heavy Load hun vorige album, Stronger Than Evil, uitbracht. Over een week wordt 40 jaar wachten beloond met Riders of the Ancient Storm. Acht nummers met een fris modern geluid zonder het welbekende Heavy Load geluid te verliezen. Nic Savage maakt op dit album zijn debuut als gitarist van de band, ook oprichters Styrbjörn Wahlquist en Ragne Wahlquist zijn weer van de partij, evenals Torbjörn Ragnesjö die al sinds 1979 bass speelt voor de band.
Het album opent sterk met Ride the Night. Gezien de fijne opbouw van het nummer een logische opener. Het gitaarwerk van Savage valt mooi op. Ieder lid voegt wat toe aan het nummer en wekt de indruk dat de band met veel plezier de studio in is gedoken. Catchy zonder vervelend te worden en uitnodigend tot headbangen. Het tweede nummer, We Rock the World, is wat steviger en bevalt nog beter. Misschien niet de meest interessante lyrics, de vocalen maken dat meer dan goed. Instrumentaal is het nummer dan wel erg interessant. Hier en daar hints van doom metal en toch episch kenmerkend van klassieke viking metal (in de stijl van Heavy Load natuurlijk).
Het viking thema kan natuurlijk niet ontbreken, daar zorgen ze met het epische Walhalla Warriors wel voor. Een goed opgebouwd nummer, wat mooi in elkaar speelt en waar de bandleden fijn op elkaar inspelen om een hoogtepunt neer te zetten. Dit in combinatie van een goede tekst die dankzij de fijne vocalen en epische backing vocals erg mooi wordt gebracht. Angel Dark heeft het ritme er lekker in zitten en geeft het drumtalent van Styrbjörn Wahlquist mooi weer, wat al snel wordt gecomplimenteerd door de rest van de band. Wel verveelt het refrein een beetje.
Slave No More is in mijn ogen het hoogtepunt. Een epische intro die het album een niveau hoger tilt. De instrumenten werken hypnotiserend en grijpen de aandacht. Dit gecomplimenteerd met fijn vocaal werk maakt voor een heerlijk nummer wat geen seconde verveeld. Het tempo wordt er nog even in gegooid met Raven is Calling wat tegen een mix van viking-, power metal en de NWOBHM aanleunt. De NWOBHM vergelijking maak ik trouwens omdat ik enigszins overeenkomsten met Saxon hoor, zowel vocaal als een paar momenten die me bijna aan een wat stevige versie van Princess of the Night doen denken. Al kan dit ook komen doordat zowat de gehele discografie van Saxon gratis en voor niks in mijn hersenpan leeft.
Nee, dit is geen Styx cover. Al zou je dat zomaar kunnen denken bij het zien van de titel Sail Away. Waar het Styx nummer mijn voorkeur dan wel mag hebben, is dit wederom een hoogtepunt. De tekst is sterk, het refrein verveelt niet en instrumentaal gezien wederom interessant. Dit zou geen onlogische afsluiter zijn geweest, gelukkig is het album nog niet ten einde. Butterfly Whispering sluit het album namelijk al af. Een rustig, instrumentaal nummer wat ietwat buiten de boot valt. Wel erg mooi, al blijf ik erbij dat Sail Away beter zou hebben gewerkt als afsluiter.
Wederom een fijn album van een van de belangrijkste metal bands. Van begin tot eind een album dat het wachten zeker waard was, al hoop ik dat we nu niet nog eens 40 jaar moeten wachten op een nieuw album van deze legandarische pioneers in het viking metal genre.
Ook benieuwd naar het album? Via https://www.noremorse.gr/ is het album te pre-orderen. Zo heb je het album gegarandeerd op tijd in huis om te genieten van acht van de fijnste nummers die je dit jaar zal horen.