De Belgische synthdriven symfometalband HellForged eindigde derde in de finale van de Wacken battle en stond eerder ook al in de finale van de battle voor het Nederlandse Femme-festival. Bij de band battle in Zingem (B) waren wij er bij en we zagen toen een band met een leuk concept en een goede act en met aanstekelijke songs en lyrics.
HellForged bracht zopas zijn eerste EP uit en daar horen we de sterkte van deze band in terug: vasthouden aan het concept en catchy metal met een originele invalshoek. De zes nummers liggen goed in het gehoor, hebben elk een eigen gezicht en blijven meteen hangen.
Er zijn in Nederland en België niet zo heel veel metalbands die zonder schroom de synths centraal durven zetten. Het cliché wil dat synths wel leuk zijn in het groepsgeluid, maar dat ze niet al te prominent aanwezig mogen zijn. Daar hebben ze bij HellForged lak aan. De toetsenist krijgt vrij spel voor de intro’s en bepaalt een groot deel van de melodie. Hij wordt hier dus niet in een hoekje gedrumd. De drums halen bij momenten dance-beat-ritmes (een beetje zoals vroeger de Tanz-metal van Rammstein, maar dan met een andere vibe) en op andere momenten zijn ze dan weer heel klassiek voor symfonische metal. Alles wordt uiteraard overgoten met veel stevige gitaar-riffs en enkele epische solo’s.
De combinatie van cleane vrouwelijke vocalen met mannelijke grunts heeft al eerder zijn verdiensten bewezen en wordt bij HellForged mooi uitgespeeld. Je moet als luisteraar niet veel moeite doen om mee te gaan in de verhalen in de songs. De lyrics zijn herkenbaar hedendaags en het gaat gewoon ergens over. Mijn favoriete tracks zijn Mannequins, Red Ravens en Get Your Game On.
Het klinkt bij momenten soms bedrieglijk eenvoudig bij HellForged. Waar andere metalbands zich uitputten in geforceerd moeilijk doen om toch maar origineel te klinken, met lyrics waar geen touw aan vast te knopen is en met songstructuren waarin een kat haar jongen niet terugvindt, maakt HellForged zijn muziek en teksten maar zo moeilijk als nodig is voor de song. En dat is dan weer verfrissend. Zoals de Duitsers het zeggen: ‘In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister.’ Want eenvoud wil niet zeggen dat er geen talent achter de muziek zit. Om metal catchy te maken, heb je net veel talent en accuraat doseringsvermogen nodig, en dat hebben ze wel bij HellForged.
Niets dan lof dus voor deze EP van HellForged? Dat misschien ook weer niet. We missen nog hier en daar een refrein dat we meteen kunnen meebrullen. Vermoedelijk zou met nog meer tijd en budget de productie nog vetter kunnen klinken, maar zoals het nu is, krijgen we ook al een goed en eerlijk beeld van wat deze band wil laten horen. Met nog slechts één of twee nummers extra had dit een prima album geweest, nu is het een fijne EP van een band die de ambitie moet hebben om hiermee verder te gaan dan enkel maar onder de eigen kerktoren.