Helms Alee – Sleepwalking Sailors

In 2007 werd Helms Alee opgericht. Bassiste Dana James, drumster Hozoji Matheson-Margullis en gitarist Ben Verellen (ex-Harkonen, ex-Roy) hebben reeds 2 cds afgeleverd. Voor de nieuwe, derde cd heeft de band een nieuw label gezocht. De cd Sleepwalking Sailors wordt gereleased door Sargent House. In de korte beschrijving die de cd begeleidt worden hoge verwachtingen geschept. De band zou wars zijn van hedendaagse trends, de muziek is een mengeling van Pop, Punk, Metal en Artrock.
Bij het afluisteren blijkt dat de cd inderdaad een bijzondere stukje muziek bevat. Elf nummers in minder dan veertig minuten, stevige muziekpartijen afgewisseld met rustige stukken, het is een aparte gewaarwording. Ben Verellen schreeuwt de teksten de kamer door, ondersteund door dreunend drumwerk van Margullis, afgewisseld met korte pauzes waarin hij de teksten ook blijkt te kunnen zingen. De openingstrack Pleasure Centre begint met rustig gitaarspel, maar al snel wordt het nummer wat agressiever. Stevige drumpartijen en intense zang zorgen voor een gedurfd maar goed nummer. Pinniped is een nummer dat opvalt, diverse tempo wisselingen volgen elkaar op. Zo luister je naar een ontspannen stukje muziek, direct daarop gaat het weer vol gas. Tijdens de rustige moment worden de zangpartijen aangevuld door beide dames. Diverse stijlen muziek volgen elkaar in rap tempo op, hier valt geen label aan te hangen. De unieke mix van diverse muziekstijlen wordt volgens Verellen mede veroorzaakt doordat alle drie de bandleden zowel de muziek als de teksten aanleveren voor een nummer. In New West worden de vocalen deels overgenomen door James en Margullis. De gecombineerde zang blijft ook in de nummers Fetus Carcass en Slow Beef. De combinatie van zang en drums doet af en toe denken aan Skeletal Family uit de jaren 80. Maar zodra Verellen zich met het nummer gaat bemoeien is het weer gewoon Helms Alee. De afsluiter Dodge The Lightning is een kleine samenvatting van de cd. Een stevige intro en outro met daar tussen in fraai zangwerk van de dames, ondersteund met een stevige combinatie van gitaar en bas. En in de outro een heerlijke roll van de double-bass drum. Een mooi slot.
Al met al een cd waar ik toch een paar keer naar moest luisteren, het is geen standaard werk. De band heeft de lijn van de eerste twee cds doorgezet, verbeterd en uitgebouwd. Een dikke voldoende is op zijn plek.