Sinds Leaves’ Eyes hun debuut album “Lovelorn” uitbrachten in 2004 is het erg hard gegaan met deze band. Zij hebben inmiddels 4 albums, waarvan de laatste “Meredead” net verschenen is en een live dvd op zak. Vandaag kunnen wij weer van hun optreden genieten op MFVF. Maar eerst was het tijd voor een interview met de zanger van de band Alexander Krull.
Bedankt voor je tijd en om Rockportaal.nl de gelegenheid te geven voor een interview.
Geen dank.
Vele fans weten wel wie Leaves’ Eyes is, maar nog niet iedereen kent jullie. Kun je wat meer vertellen over de geschiedenis van de band, waar hebben jullie elkaar ontmoet en was er gelijk een muzikale klik?
Er is een geschiedenis achter de geschiedenis van Leaves’Eyes.
Met onze andere band Atrocity speelden we ook al samen met Liv, toen was ze vaak een gast op het podium bij ons. In 1997 was ze ook al eens met ons op het podium te zien en zelfs daarvoor kwam ze wel eens mee als speciale verrassing voor het publiek. Ze zat toen eigenlijk nog bij Theatre of Tragedy. Er is op een gegeven moment het idee ontsprongen of het niet leuk zou zijn om met elkaar een band te beginnen. Ze was toen nog steeds zangeres bij Theatre of Tragedy en we vonden het een erg goed idee om Liv erbij te betrekken omdat ze vanwege haar gedichten en tekstuele achtergrond erg goed bij een symfonische band zou passen. We wilde gewoon graag met haar samenwerken. We liepen op een gegeven moment door het bos dichtbij ons huis en besloten toen om samen een band te vormen. En dat is het eigenlijk. Het klikte meteen met iedereen en we wilde er allemaal heel graag deel van uitmaken. We zijn niet de band en Liv, het is ook niet Liv met de band, wij zijn samen de band.
Hoe zijn jullie op de bandnaam gekomen, is het iets wat gewoon bij je opkwam? Of duurde het even?
Het duurde niet zo lang, we wisten dat het iets moest zijn met een connectie naar de natuur, met sprookjes en fantasy. We vonden dat de naam een relatie met Liv moet hebben. Het zou ook wat te maken moeten hebben met legendes. Zo werd Leaves’ Eyes geboren. Ik denk dat Liv
me vroeg wat ik het mooiste vond aan haar. En ja, als man zeg je dan natuurlijk de ogen he? Dat is zeg maar zo’n beetje het verhaal achter de naam Leaves’ Eyes. Nu ik eraan denk: we waren volgens mij op huwelijksreis in Ierland. Ik was al logo’s aan het tekenen en muziek aan het verzinnen, met de Ierse omgeving op de achtergrond.
Wat betekent het album “Meredead” voor jou en kun je me wat meer vertellen over de inspiratie voor het album?
De naam Meredead is een woordcreatie en komt van oceandead. Het plaatje wat ik in mijn hoofd had was een kerkhof op de oceaan. In 2012 komt onze single “Meredead” uit. Er komt dan ook een speciale editie uit met “Meredead” en EP samen. We wilden erg traditioneel klinkende en folk achtige sounds. We hebben daarom de harp en viool gebruikt, evenals bellen en fluiten. We wilden ook gasten op het album, niet alleen mezelf samen met Liv, dus ik heb een stapje achteruit gedaan. Ik produceer de albums 100% zelf en ben vooral bezig met de muziek en het schrijfproces. Als ik de hele tijd op “Meredead” had gezongen, klopt het niet met het idee wat we erbij hadden. We zochten hoofdzakelijke naar instrumenten die samen met de gitaar zorgen voor het juiste geluid. Het nummer “Krakevisa” is daar een goed voorbeeld van. De muziek is daardoor ook redelijk uniek, in de symfonische of gothic metal komt het niet vaak voor dat er op deze manier zo’n geluid gecreëerd wordt.
Waarom zouden onze lezers het album moeten kopen of er in ieder geval naar moeten luisteren?
Iedereen heeft een andere smaak, er is eigenlijk geen moeten. Als mensen houden van muziek die met hart en ziel gemaakt is, wat diepte, een boel expressie en dynamiek heeft dan is dit album wat voor je.
Het maakt volgens mij niet uit of je fan bent van gothic of symfonic metal (ik hou überhaupt niet zo van die hokjes). Het is een manier om even uit je dagelijkse sleur te ontsnappen en je in een nieuwe wereld te begeven. Ik kan me nog herinneren dat, toen ik naar hardrock en metal begon te luisteren, ik altijd het idee had dat er een parallelle wereld of universum was waar ik heen kon in gedachten waar alles mogelijk was. Wij als Leaves’ Eyes zijn daar nu deel van, als verhalen vertellers en sfeermakers. Dat is denk ik de reden dat mensen op zoek gaan naar iets als Leaves’Eyes, met Liv’s stem en het totaalplaatje daarbij. Check het nieuwe album en we hopen dat je het vet vind.
Wat is de response tot nu toe geweest van fans en recencenten op het album?
De reviews die ik tot nu toe heb gelezen waren fantastisch.
Natuurlijk zal er altijd iemand zijn die iets vind om te bekritiseren, zoals al die verschillende talen, maar als mensen dat niet leuk vinden is dat hun probleem. Bij 98 procent van de recensies ik gelezen heb vindt men het leuk dat we acht verschillende talen gebruikt hebben. De songs zijn wel typisch Leaves’ Eyes gebleven dus er was niet echt een grote verandering, mensen hoeven zich wat dat betreft geen zorgen te maken. We willen onze stijl hetzelfde houden. We willen echt geen electro band worden. We blijven bij onze eigen sound, we zijn ons muzikale idee achter Leaves’ Eyes trouw gebleven. Het enige waar we zelf mee zitten is dat we af en toe niet weten welke songs we nou moeten spelen. We hebben nou steeds meer albums met veel nummers dat het moeilijk wordt om een keuze te maken. Je kunt niet alles spelen uit het verleden dus dat doet best pijn. Net als vandaag hebben we maar één uur, wat op een festival trouwens best lang is, maar we hadden liever anderhalf uur gehad.
Jullie hebben een aantal verschillende talen op het album gebruikt zoals je al verteld hebt zoals bijvoorbeeld oud Engels. Jullie hebben nu een Nederlandse gitarist, (Alexander begint al te lachten…) is het niet een idee om een keer een nummer in het Nederlands te doen?
Ik weet het niet. Het grappige is: we hebben niet eens één van de Duitse talen gebruikt. Liv zegt dat de muziek tegen haar spreekt en bepaalt wat ze moet gebruiken en als ze er dan een goed gevoel bij krijgt, gebruikt ze het. Ik zou het idee aan haar mee kunnen geven. Voor het album van Atrocity hebben we heel erg in het begin Duits gebruikt. We gebruiken nog wel bepaalde zinnen en dergelijke maar het moet wel bij de muziek passen. Volgens mij deed Theatre of Tragedy ook een nummer in het Duits, dus misschien dat Liv het idee krijgt om in de toekomst nog eens Duits te gaan gebruiken. Ze heeft een hoop ideeën ,mensen uit Spanje vroegen ook om onze songs in het Spaans te schrijven, een zelfde vraag kwam ook uit zuid Amerika.
Jullie hebben al een aantal maal op MFVF gespeeld. Wat zijn jullie hier van plan, welke bands willen jullie zelf nog zien dit jaar?
Het probleem is dat we veel te druk zijn momenteel. We zijn veel onderweg geweest. We kwamen vandaag aan en hadden een aantal gasten. Ik heb hier en daar wel wat rondgekeken maar heb geen volledige show van iemand kunnen zien. De bands die ik graag had willen zien zijn bijvoorbeeld Stream of Passion omdat we daarmee getoerd hebben. Nou wil het zo zijn dat die morgen pas spelen en dan zijn wij al weer onderweg terug. Doro ga ik wel kijken en misschien nog wat bands die ik kan meepikken voordat we zelf moeten spelen maar nu met die interviews en van alles meer is het niet gemakkelijk. Het is echter fijn om weer terug te zijn en al onze fans weer te kunnen zien. Ook is het erg leuk om nieuwe nummers te spelen en wat speciale dingen te doen op het podium met bijvoorbeeld de speciale gasten zoals Maite Itoiz en John Kelly van Elfenthal en Liv’s zus Carmen. Ik kijk er echt naar uit.
MFVF staat erom bekend om artiesten uit allerlei landen verspreid over de wereld in te huren. Hoe is de metal scene in jullie land en zou je bands kunnen aanraden?
In Duitsland is een scene in iedere soort metal en het is waarschijnlijk de grootste in Europa, misschien zelfs wel in de wereld, maar dat weet ik niet zeker. Mensen van buiten Duitsland zeggen dat altijd dus ja, noem het gerust het mekka van de metal. Magazines zijn er ook veel, er is van oudsher een grote underground scene. We hebben een paar grote klassiekers in Duitsland zoals de Scorpions en bands zoals Atrocity. Naast Leaves’ Eyes komen er nu ook een aantal bands naar voren zoals Xandria. Deadlock is geloof ik ook een Duitse band dus ja, er zijn een aantal bands die het genre speciaal maken. Ik denk dat Duitsland vooral uniek is omdat er voor het genre een enorme hoeveelheid fans zijn. Het is echt fantastisch dat grote bands als Slayer en Metallica uit Amerika het juist fantastisch vinden om in Duitsland te mogen spelen. Daarnaast hebben Nederland en belgië ook een aardig sterke scene. Het is echt een fijn dat we zo’n grote variëteit en mogelijkheden aan muziek hebben hier. In sommige andere delen van de wereld zoals bijvoorbeeld zuid Amerika mogen bands alleen maar daar toeren in sommige periodes. Ze kunnen ook niet zomaar even naar een ander land. Andersom is het voor Europese bands ook lastig om daar te gaan toeren. Wat dat betreft hebben we het hier wel gemakkelijk. Al met al zijn we gezegend in Duitsland met al die festivals en muzikale talent. Dat is wat ik het beste vind aan de Duitse metal scene.
Op MFVF 5 waren jullie de hoofdact. Het was een knaller van een show die ook opgenomen is en later uitgebracht is op dvd. Wie doet het ontwerp en de decoratie van het podium voor zo een show? Hebben jullie daar zelf tijd voor om daar over na te denken?
Ja, het toenmalige podium was een idee van mijzelf. Dit idee werd samen met een decor ontwerper uitgewerkt. Ik wilde altijd al een Vikingschip op het podium en dat hebben we dus voor elkaar gekregen. We hebben het decor nog een keer gebruikt op Wacken Open Air en volgend jaar gaan we het nog een keer gebruiken op een groot festival. We maken er wel een andere aankleding voor. Voor mij gaan dat soort dingen hand in hand met muziek. Een mooi voorbeeld vind ik ook de album cover van Iron Maiden. Daarbij hebben ze altijd de Eddie mascotte en van dat soort dingen hou ik wel van. Het is niet alleen de muziek maar ook dit soort dingen er omheen.
Ik heb een klein vraagje eigenlijk voor Liv, maar hier zul jij waarschijnlijk het antwoord ook wel op weten. Ik vroege me af, de jurken en corsetten die Liv draagt, worden die speciaal voor haar gemaakt en zijn ze ontworpen om snel gewisseld te kunnen worden tussen nummers door?
(Lacht) Soms is dat wel een probleem ja. We zaten ons af te vragen hoe we dat vandaag gingen doen want Liv wilde graag wisselen, maar ik weet niet zeker of ze het nog gaat doen. Waarschijnlijk niet want er is teveel risico dat het niet gaat lukken. We willen namelijk niet een puur instrumentaal nummer spelen tijdens het omkleden. Sommige spullen zijn alleen gemaakt voor Liv, sommige dingen vind ze zelf ergens, dus het ligt er een beetje aan. Voor mij is het ontwerpen van het decor een beetje mijn hobby, voor Liv is dat het hebben van verschillende jurken. Tsjah, vrouwen he!
Ah, jurken en schoenen zeker?
Exact! (Lacht)
Ook voor jou heb ik een speciefieke vraag: Wat is het geheim achter je lange haar en hoe lang ben je al aan het sparen?
Nou eigenlijk heeft Liv het pas geknipt, dus sparen is een beetje de verkeerde term aangezien het pas geknipt is, maar ik heb het laten groeien sinds ik 14 of 15 ben. Ik heb altijd al wat langer haar gehad maar na die tijd wilde ik het niet meer knippen. Het hoort bij de levensstijl. In de oudheid mochten alleen koningen en mensen met ‘blauw bloed’ het lang dragen. Gewone mensen mochten dit niet, dit was verboden, maar nu kunnen we onze ‘vrijheid’ ermee tonen. Voor mij is het een levensstijl met metal en vrijheid. Mensen snappen dit niet, ze denken gelijk aan bikers en wilde mensen maar dat is dus niet altijd het geval. Of je wordt gelijk vergeleken met een viking of met een grote barbaarse krijger, maar dat hoort erbij. Iemand anders vroeg me gisteren ook naar het geheim om het zo te laten groeien, shampoo en zo maakt eigenlijk niet uit. Ik gebruik niet een bepaald product of heb nooit uitgezocht wat er goed voor is, dus nee, eigenlijk niks speciaals.
Als een band kom je veel rare en vervelende dingen tegen tijdens een show, wat was het gekste wat je ooit hebt meegemaakt?
Met Leaves’ eyes?
Ja. Of met andere bands?
(Blijft even stil en denkt na)
Zoveel ja?
Jemig, we hebben zoveel dingen meegemaakt die raar waren, of een wonder. We speelden in een club in Manchester waar we al eerder waren geweest. Vorige keer was helemaal goed, helemaal uitverkocht en ook dit keer weer, het was dus helemaal vol. We konden niet veel doen, als er iets mis gaat, dan gaat het mis. Opeens hoorden we een andere band over de monitorspeakers. Wij stopten met spelen, maar we wisten niet waar dit vandaan kwam. We kwamen er later achter dat wat wij hoorden het geluid was van een band in een andere club! Om de één of andere reden, wat voor mij een technisch wonder is, hoorden we hun geluid over onze monitors. Ik heb dit toen opgelost door alle kabels uit de monitors te trekken. Dit betekende wel dat we de rest van de show dus zonder monitors hebben moeten spelen.
Dus geen gekken dingen zoals mensen die onderbroeken op het podium gooien enzo?
Huh, is dat zo gek dan? Ow ja, dat hebben we wel gehad hoor.
En bh’s ook zeker dan?
Ow ja, bh’s ook ja haha! In Brazilië was het op een gegeven moment zo heet dat we dachten dat we zouden sterven op het podium. Het was zo warm en vochtig, daar waren we echt niet aan gewend. Een Braziliaanse vrouw deed (maakt de beweging van iemand die zijn shirt omhoog trekt) en hadden wij zoiets van ok, we moeten hier een vette show neerzetten, de fans gingen helemaal uit hun dak. Daarna waren we echt compleet wasted.
Er gebeuren ooit zoveel dingen tijdens een show en er kunnen zoveel dingen gebeuren dat ik ooit van tevoren wel eens een beetje de zenuwen heb. Je weet dan eigenlijk niet waarom, maar er kan van alles gebeuren. In India bijvoorbeeld konden we niet spelen omdat de politie het hele festival afsloot. We mochten ons hotel niet meer uit omdat ze ons anders gingen arresteren dus dat was wel vreemd. We waren klaar om te gaan spelen op een grote locatie. Er stond een enorme massa mensen en precies op dat moment komt de politie vanwege ruzie tussen promotors of iets dergelijks. Achteraf bleek dat de politie omgekocht was om het festival te saboteren. Dingen zoals dat gebeuren nou eenmaal.
Dit is het einde van het interview, dus de laatste woorden zijn voor jou. Is er nog iets wat je wil promoten of wil laten weten aan onze lezers?
Waar ik echt dankbaar voor ben zijn onze fans die ons ondersteunen. Dat we zover gekomen zijn is mede door onze fans. We hebben echt plezier in het spelen voor onze fans, om goeie platen te maken. We hopen dat we de fans nooit zullen teleurstellen.
Bedankt voor je tijd en de kans om dit interview te doen.
Jij ook bedankt!