Natteravn en Hjertedød lijken te passen in de Noorse traditie van zwaarmoedige progressieve metal. Binnen dat donkere sfeerbeeld is het heldere stemgeluid van Aleksander Vormestrand bijzonder aanwezig en weet drummer Thord Nordli met een enkele drumslag een beeld te scheppen waarin je lijkt te verdrinken. Kyss Mine Blodige Hender is minder zwaar van aard en het tempo ligt ook wat hoger. De lijzige zang is gebouwd op dit lekkere tempo en de psychedelische progrockelementen komen voorzichtig vrij.
Vanaf het titelnummer Myth Of Earth krijgt het melancholische karakter meer de overhand en betreedt Himmellegeme wat mij betreft een niveau hoger. Vanuit een zeer rustgevend intro weet zanger Aleksander Vormestrand precies de juiste toon te raken. Wanneer de toonhoogte iets omhoog gaat voel ik enige verbintenis met Tom York van Radiohead terwijl het verrukkelijke sfeerbeeld dat muzikaal geschetst wordt weer doet denken aan Airbag. Die mogen trouwens wel op hun tellen passen met deze ‘concurrentieslag’ uit Noorwegen. Op Breathe In The Air Like It’s Fire zet Himmellegeme namelijk in op de ingeslagen weg. Ietwat mysterieus en melancholisch neemt het vijftal de tijd om de compositie rustig op te bouwen. Ze weten die sfeer te scheppen waarin een band als Saybia patent op leek te hebben. Geen drumslag is er teveel en het totale muzikale decor straalt rust en sereniteit uit waarin genoeg spanning te vinden is.
Het eveneens Noorse Faalvind heeft eenzelfde meeslepende karakter. De zang is niet echt gebouwd op teksten maar maakt meer onderdeel uit van het totale tonenpalet. Hoewel er geëxperimenteerd wordt met stijlen en tempo ervaar ik de compositie niet als fragmentarisch. Alles bij elkaar weet Himmellegeme er toch één geheel van te maken waarin de psychedelische en enige spacerockelementen zorgen voor de invulling.
Buitenbeentje op het album is de compositie Fish. Fish heeft een wat jazzy/bluesyinslag en dat wordt voornamelijk veroorzaakt door het drum- en gitaarwerk. Het bluesy karakter verdwijnt wat wanneer de compositie aan kracht wint en de meer progressieve weg inslaat. Over de hele linie zorgen de diverse accenten er dan weer voor dat de zeventiger jaren wat herleven en de retrorock de overhand neemt.
Myth Of Earth is een kei van een debuutalbum. Het is verfrissend dat Himmellegeme ook in de moerstaal zingt. Maar Engels of Noors, Myth Of Earth is een album dat je pakt wanneer je van een kruisbestuiving van Airbag en Radiohead houdt. De melancholiek is treffend en omgeeft je als een mistflard die de omgeving laat verdwijnen en je alleen laat in de warme klanken van het album. En dan is het zeker geen album om alleen te beluisteren op donkere Noorse avonden.