Een band hoeft niet groot te zijn om een groots optreden neer te zetten. Dit maak ik regelmatig mee, en een mooi voorbeeld hiervan dateert uit 2008, als ik op het Misty Fields festival kennis maak met de voor mij onbekende Helmondse band The Hummingbirds. In no-time was ik behoorlijk impressed door deze band: vettig, rauw en in your face. Ontdaan van iedere geliktheid. Een partijtje straightforward no-nonsense rock ’n roll, verpakt in een dymamische show zonder pauze. Een vliegende start en full speed ahead door de setlist heen.
Op de markt van Helmond is een afzetting aanwezig waar diverse BMX rijders hun kunsten kunnen laten zien, en de hangtafels voor het podium hangen gezellig vol met een flinke hoeveelheid toegestroomd publiek. Kortom: een prima sfeertje als de heren voor een thuispubliek op mogen treden. De bezetting bestaat nog steeds uit Marc, Geert en Erik, waar de laatste de drums echter ingeruild heeft voor een mondharmonica en een plaatsvervanger voor de ritmische basis mag zorgen.
Vier jaar na de laatste keer dat ik ze gezien heb kan ik niet zeggen dat ik een deja-vu gevoel heb bij het horen van een aantal nummers, daarvoor is het te lang geleden en ben ik te onbekend met hun nummers. Maar de ongeschaafde rock ’n roll is heel herkenbaar. Ontdaan van iedere geliktheid en voorzien van de nodige decibellen (op een gegeven moment komt het verzoek om een beetje zachter te spelen, de kwaliteit van de klank tussen de gebouwen in het winkelcentrum lijdt toch een beetje onder het volume) zorgt dit viertal weer voor een klein uurtje top muziekplezier. Tot groot genoegen van de vele aanwezigen, en zeker van ondergetekende. Tot binnenkort?
