Hurts – Faith

Waar de eerste twee albums nog spannend waren is de Engelse band Hurts steeds verder geëvolueerd naar popmuziek die je eerder bij boybands verwacht. Glad, tot in de puntjes verzorgd en zonder eigen gezicht. Het is al zo vaak gedaan dat het bekend is dat een groot publiek dit aan kan. Lekker veilig en leuk voor een hitnotering in de bekende hitlijsten. Aalgladde ballads als Suffer, Redemption en Slave To Your Love laten horen dat het duo het maken van mooie liedjes niet verleerd is. Een enkele keer leidt het tot een apart uitstapje, zoals op het eigenzinnige Fractured. Heel af en toe vlamt er nog wat hoop op voor de fijnproever van darkwave of synthpop. Heel even laat de band de tijden van het debuut herleven. Zoals op de ballad All I Have To Give waarop de piano stemmig gebruikt wordt om het gevoel, die ook hoorbaar in de zang zit, over te brengen. Tot slot is er de ‘very light Nine Inch Nails influence’ op Numb, het meest interessante nummer van de plaat. Ook het bombastische White Horses kan op sympathie rekenen. Dat komt vooral door de opbouw van het nummer en de goede zang. Dat laatste is het hele album aanwezig. Helaas is het, zoals gezegd, allemaal te glad en teveel pop om echt uitdagend en spannend te zijn. Leuk en mooi voor een, waarschijnlijk, grote groep liefhebbers, maar niet interessant genoeg om boven de massa uit te stijgen.
Hurts