Na ruim tien jaar metalcore gespeeld te hebben, vindt de band Endless Sacrifice zichzelf opnieuw uit en wordt er onder de naam Huxley een hele nieuwe muzikale weg ingeslagen. Vanaf de eerste tonen moet je als luisteraar onherroepelijk denken aan de Foo Fighters, zelfs de stem van zanger Doug heeft wat weg van de stem van Dave Grohl. Lekker in het gehoor liggende, stevige rock en zonder poespas.
Muzikaal wordt de band in hetzelfde hokje als Alter Bridge en Velvet Revolver gezet. Stevige riffs en dito drumwerk zijn de hoofdingrediënten van de vijf titels op dit album. Girl Thang is het tweede nummer, gevolgd door het nummer If I Ruled The World. Naast de haast standaard ingrediënten voor de rockalbums, schuwt Huxley de koortjes niet. Ze komen haast elk nummer wel terug.
Na zeventien minuten is het al over met de pret en dat is jammer. Zit je er als luisteraar net lekker in, is het al weer voorbij. We want more, we want more! Hier moet absoluut een vervolg op komen, en liefst een beetje snel. Ga dit luisteren!