Chamberprog noemen ze het zelf, het Russische duo Marjana Semkina (zang) en Gleb Kolyadin (piano), en dat is een verrassend accurate beschrijving. De basis ligt steeds in het pianowerk van Kolyadin en de vaak engelachtige zang van Semkina. Vanaf het debuut ~ (inderdaad, het leesteken tilde is de titel) hebben ze een heel eigen geluid dat bovendien direct al volstrekt volwassen overkwam. Geen effectbejag, maar juist songs die sowieso al staan als een huis. Vervolgens worden de songs verder aangekleed met lagen zang, klassieke instrumenten (fluit, cello, viool, harp, dat werk), moderne instrumenten (drums, gitaar en bas) of een combinatie daarvan.
In een tijd waarin met ProTools en aanverwanten soms nog maanden aan details wordt gewerkt, kiest iamthemorning voor het ouderwetse studiowerk. In verschillende studio’s, dat wel, maar met de Nederlandse engineer Marcel van Limbeek (al jaren de vaste engineer van Tori Amos) hebben ze een ervaren kracht op de achtergrond. Het klinkt inderdaad weer magistraal, maar vergis je niet, Semkina en Kolyadin weten wat ze willen en hebben al vanaf het debuut een duidelijke stijl en richting. En bewonderaars. Naast Van Limbeek was op het vorige album drummer Gavin Harrison (Porcupine Tree) al present, nu zijn daar bassist Colin Edwin (Porcupine Tree) en Mariusz Duda (Riverside) bijgekomen. De laatste is te horen in het duet “Harmony”, waarin de stemmen inderdaad prachtig matchen.
De liefhebber zal ook een concept ontdekken, namelijk psychische aandoeningen. De lyric video van “Chalk & Coal” hieronder laat dat ook zien, maar daarnaast bevat het alle elementen van iamthemorning: de opbouw in lagen, het gebruik van klassieke en moderne instrumenten en het zeldzame oog voor detail in de instrumentatie. Het bijzondere is dat de klassieke, akoestische instrumenten en de elektrische instrumenten op het album iedere keer weer door elkaar gebruikt worden en dat dat nergens wringt. Kolyadins piano en de zang van Semkina zijn zoals gezegd iedere keer weer een rotsvaste basis voor prachtige details van uiteindelijk verrassend veel andere muzikanten. Als er al iets op Lighthouse aan te merken zou zijn, is het misschien dat er wat meer up-tempo materiaal op had gekend. Anderzijds is het gezien het thema niet zo gek dat er daar niet zoveel van te vinden is. Bovendien merkte ik dat dat steeds minder stoort als je het album vaker beluistert.
iamthemorning had vanaf het eerste album een eigen geluid en ook op Lighthouse hebben ze dat behouden. Een contract, meer muzikanten en meer bekendheid hebben daar gelukkig niets aan veranderd. iamthemorning mag dan muzikaal relatief ingetogen zijn, het is een van de spannendste ‘nieuwe’ progbands van het moment.
iamthemorning website