Over om en nabij een maand is het weer halloween, dus wat is dan beter dan een album vol horror gethematiseerde nummers. De band in kwestie, Ice Nine Kills, weet als geen ander van hun nummers, korte horror verhalen te maken. Voor de formatie uit Boston is het ondertussen de vijfde release. Na het beluisteren van single The American Nightmare was ondergetekende om en besloot zich te wagen aan dit nieuwe hoofdstuk uit de reeks van Ice Nine Kills.
The American Nightmare is tevens het eerste nummer van het album. Wat meteen opvalt aan het nummer is variatie binnen het nummer. De up tempo metalcore wordt afgewisseld met een makkelijk in het gehoor liggend refrein, wat doet denken aan Papa Roach. De bijbehorende videoclip is geïnspireerd door de film Nightmare on Elm street en is zeker het aanzien waard. Vervolgens is het de beurt aan Thank God it’s Friday. Het is een lekker chaotische nummer, waarbij zeker zanger Spencer Charnas een hoofdrol opeist. Wij horen dat niet alleen grunts en screams hem goed afgaan, maar zeker de clean vocals. Daarnaast is de afwisseling in de zang, met gitarist Justin DeBlieck, uitstekend uitgevoerd in bijvoorbeeld Stabbing In The Dark.
Op de cd is tevens voldoende variatie te horen. Zo worden de hierboven geschreven metalcorenummers afgewisseld met lekkere Amerikaanse rocknummers, zoals Savages en Freak Flag, waar wederom de link met Papa Roach gelegd kan worden. De nummers zijn voorzien van een pakkend refrein en zorgen ervoor dat je binnen een mum van tijd zit mee te zingen.
De drie slotnummers zorgen voor een bijzonder eind van het album. Ten eerste komt een kerstnummer aan bod. Een kerstnummer? Jazeker. De mannen van Ice Nine Kills hebben een kerstnummer geschreven in de vorm van Merry Axe Mass. Het is een lekker chaotisch nummer, wat ondersteund wordt door onder meer een sterke gitaarsolo. Vervolgens is het de beurt aan Love Bites. Deze ballad heeft een wat meer poppy karakter en heeft een bijdrage van Chelsea Talmadge. Het nummer op zich is niet slecht, maar vind ik persoonlijk verkeerd geplaatst op het album. Het haalt zo op het eind het tempo er wel erg uit, wat zonde is. Dit wordt dan wel weer goedgemaakt met het laatste nummer It Is The End. Het nummer, natuurlijk geïnspireerd door de film IT, is wederom lekker chaotisch en wordt ditmaal ondersteund door blaasinstrumenten. Deze zijn afkomstig van Less Than Jake en geven het nummer een extra intensiteit, waardoor je je al begint te wanen in horrorfilm met een circusthema. It is the end zorgt voor een gepast slot van deze plaat.
Na het horen van The Silver Scream snap ik niet dat Ice Nine Kills nog niet bij het grote publiek is doorgebroken. De band weet een album vol variatie neer te zetten, waarbij elke compositie fantastisch neergezet wordt. Angstaanjagend goed!
Ice Nine Kills – The Silver Scream
585
vorig bericht