Sinds het jaar 2017 ben ik actief gewijd aan het beluisteren van de diverse facetten van het metalgenre en Eluveitie, onder leiding van de toen net toegetreden Fabienne Erni, toonde mij de verrukkelijke diepten van dit zwaardere muzikale domein. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik tot op heden Eluveitie en al haar nevenprojecten nauwlettend volg. De bovengenoemde zangeres heeft samen met Eluveitie’s gitarist Jonas Wolf het nevenproject Illumishade opgericht, dat de symfonische elementen van het genre in het schijnwerperlicht plaatst. Na het uitstekende debuut Wake Of Shadows is het vier jaar later tijd voor het vervolg.
Another Side Of You worden gedurende een uur veertien verschillende composities ten gehore gebracht, waarin betovering en meeslependheid prominent aanwezig zijn. Vanaf de proloog Enter The Void wordt hier al actief aan gewerkt en zodra de zwevende vocalen op Elegy zijn intrede doen, krijgt het beoogde plaatje van Illumishade gestalte. Naast het symfonische karakter worden de nummers versterkt door de groovy riffs en melodieuze solo’s van Wolf. Daarnaast is er een bijzondere rol weggelegd voor keyboardiste Mirjam Schnedl, die met haar subtiel verworven toetsen op elk nummer het nocturne karakter van de muziek bepaald.
Zo leiden dezelfde toetsen tijdens In The Darkness, terwijl er moeiteloos wordt geschakeld tussen snel drumwerk, vlammende solo’s en indrukwekkende vocale uithalen. Dat Illumishade ook ingetogen composities kan schrijven, wordt bewezen met de korte, doch dromerige tracks Cloudreader en Fairytale. Het uitgesponnen Cyclone weet uiteindelijk door een overdaad aan bombast tot een climax te komen en is een van de meer opmerkelijke nummers op dit album.
Het interludium The Horizon Awaits waant de toehoorder tot rust, waarna Hymn weer die betoverende werking met zich meebrengt. Deze compositie is het meest etherisch van allemaal en neemt de luisteraar mee op een reis door het gecreëerde universum van deze langspeler. De instrumentatie op Riptide neigt het meest naar metal, terwijl er in de vocalen en keyboards veel schoonheid te ontwaren is. Deze combinatie werkt bijzonder fraai en behoort daarmee tot een van de hoogtepunten van dit album.
De samenzang op Hummingbird bezorgt kippenvel, dat wordt voortgezet door de intense zang van Fabi. Het nummer straalt oprechtheid uit en weet diep in het hart te raken. Vocaal gezien weet dit nummer het meest te overtuigen. Met het afsluitende Verliebt laat Illumishade haar Zwitserse wortels doorschemeren, terwijl er een gastrol is weggelegd voor Epica’s Coen Janssen. Dit Zwitsers-Duitse nummer brengt een geheel andere sfeer dan de overige tracks, maar zorgt wel voor een unieke afsluiting.
Illumishade getuigt van een overvloed aan inspiratie en toont andermaal aan dat zij in staat is om zowel snelle als betoverende nummers te creëren. Aan de ene kant is het album wat aan de lange kant, maar aan de andere kant wordt het wachten ruimschoots beloond. Met nummers als Elegy, Cyclone en Hummingbird weet deze Zwitserse formatie mij andermaal te overtuigen waarom ik een luisteraar van het eerste uur ben.