Hij kan het nog steeds; de vette riffs en knetterende solo’s vliegen je weer om de oren als luisteraar! Gitaarvirtuoos Chris Impellitteri presenteert al vanaf de eind-tachtigerjaren met smaak en succes, zijn vliegensvlugge gitaarnootjes verpakt in pakkende metal arrangementen, op indrukwekkende albums. De man heeft echter ook altijd een band om zich heen kunnen verzamelen die zijn kunsten goed ondersteunen of zelfs nog een stukje meerwaarde kunnen geven.
Naast Racer X (met Paul Gilbert) is Impellitteri wel toonaangevend in deze niche geweest, denk ik. In 2018 kwam de band voor het laatst met nieuw studiomateriaal op het album The Nature Of The Beast, een album dat best goed is ontvangen destijds. Een vers stukje muzikaal voer is dus ook wel weer welkom. Opener en titelnummer War Machine knalt er in en bijt zich vast, maar het navolgende Out Of My Mind is wat mij betreft een toekomstige klassieker; een geweldig arrangement met alle muzikanten in werkelijke topvorm! Aan de ene kant worden misschien wel alle clichés in dit nummer van stal gehaald (inclusief tekstueel), maar aan de andere kant wordt dit wel op een uitermate sublieme manier gedaan.
Dat de huidige ontwikkelingen in de wereld de mannen ook bezig houden is wel duidelijk, maar vooral de A.I. thematiek in Superkingdom is zeker het beluisteren waard. Dat “Down on your knees” kan wel binnenkomen! De productie heeft trouwens ook een meesterwerkje afgeleverd; werkelijk alle technische hoogstandjes zijn kraakhelder in de mix hoorbaar en toch wordt er qua power niet echt ingehouden. Een nummer als Powergrab heeft bijvoorbeeld een uitermate passend heftig en agressief totaalgeluid en sfeer. Eigenlijk staat er geen vuller op deze plaat; alle nummers zijn van de kwaliteit die we van deze band gewend zijn.
Heel veel snelheidsduivels op zes snaren kunnen me soms regelrecht tegenstaan, maar deze snarenracer mag voluit van mij. Dit is voor mijn gevoel niet alleen maar “kijk mij eens-nootjespoeperij”, maar de snelle riedels voelen me aardig functioneel, iets toevoegen aan bijzonder goed geschreven nummers en lijken naast heel veel techniek ook een stukje expressie te bevatten. Bovendien is de uitvoering van die nummers met de heer Impellitteri op gitaar en Bob Rock als één van de beste stemmen voor dit genre wel in zeer capabele handen. En ja, ook de ritmesectie is natuurlijk zeker op zijn taken berekend; zonder deze bijzonder strakke basis zou het totaalplaatje nooit zo uit de verf kunnen komen. Warmachine is weer een hele mooie toevoeging aan de indrukwekkende catalogus van de band.