Home » In Hearts Awake – Kaliyuga

In Hearts Awake – Kaliyuga

door Maurice van der Zalm
254 views 4 minuten leestijd

In Hearts Awake uit Australië is de meest duurzame band die ik ken. De heren zijn zich zeer bewust van de voetstap die zij achterlaten op deze wereld en proberen hun hele manier van leven CO-2 neutraal te houden. Daarnaast werken zij nauw samen met milieu-organisaties en bieden de luisteraar interessante teksten die tot denken doen aanzetten. De laatste drie albums van de band waren gecentreerd rond de elementen Aarde (Earthwalker, 2014), Lucht (Skydancer, 2015) en Water (Ark, 2016) en je zou denken dat Kaliyuga het laatste element Vuur zou bevatten. Geïnspireerd door de bosbranden in Californië en Australië in 2018, 2019 en 2020 heeft Kaliyuga wel een element van vuur in zich. Kaliyuga zelf verwijst naar de naam van het tijdperk waarin we nu leven dat ons gegeven is door de ‘wijzen’ uit diverse culturen. Een tijd waarin negativiteit, hebzucht, materialisme en angst de balans van het leven op aarde verstoort. In Hearts Awake heeft dus wel wat te vertellen en doen dat op Kaliyuga op een heerlijke manier waarin metalcore de overhand heeft.
Het Prodigy-achtige Crisis doet je wel even wakker schrikken op een zeer dansbare manier. Eenmaal wakker geeft In Hearts Awake je een flinke dreun op je neus met Worldwide Suicide dat naadloos aansluit op Crisis en waarin het element vuur (en de bosbranden) tastbaar worden. Elementen uit de elektro, metalcore en deathcore worden fraai gemixt in een gitzwarte blender waaruit een elektrisch geladen metalbrij al pulserend je gehoorgang teistert. Breakdowns zijn talrijk en worden diep en gorgelend naar voren gebracht. Crisis/Worldwide Suicide heeft het allemaal in zich en neemt bezit van je op een indringende maar heerlijke manier. Eén van de beste composities die dit jaar (en voorgaande jaren) opgenomen is.
De metalcore krijgt een wat meer gangbaar karakter in de single Hellbringer (featuring Jamie Hails – Polaris) met daartussen enige djent-elementen. De refreinen liggen goed en gemakkelijk in het gehoor, maar ook zorgen een aantal breakdowns voor een stevige onderbreking. Ook single Moving On begeeft zich in het meer mainstraimgedeelte met heldere zang dat afgewisseld wordt met diepe grunts. De boodschap is duidelijk: ga verder en laat alle overtollige balast die we mee torsen achter. Letterlijk en figuurlijk. Bekijk nu eens goed wat daadwerkelijk van belang is voor je en focus je daarop.
In Hearts Awake blijft fris en lichtelijk onvoorspelbaar zonder de metalcorebasis uit het oog te verliezen. Zo hebben ze binnen de melodie van Timebomb wat meer hiphopachtige zang geïntegreerd wat een bijzondere accent toevoegt aan het vertrouwde geluid van de band. Met Son Of A Bitch is het dan weer ouderwets en genoeglijk toeven en worden clean vocals en grunts netjes naast elkaar gezet en zorgt een lichte breakdown voor het nodige gewicht.
Crossroads biedt weer een ander inkijkje. De hiphopzang ligt op een soort Linkin’Parkbedje en de toevoeging van Georgia Flood geeft het geheel een wat meer luchtig karakter. Het zeer bescheiden tussenstukje met zachte zang verhoogt de spanning om daarna weer sterk af te sluiten.
Husk is het andere uitstapje. De ritmes zijn lekker tegendraads en onregelmatig en de zang grijpt wat terug op de jaren negentig van de vorige eeuw of de nu-metal van deze eeuw. Het akoestische outro zorgt dat het uitstapje vervolmaakt wordt.l
Net zoals Crisis en Worldwide Suicide een twee-eenheid vormen, doen ook Nagá en Force Of Life dat. Nagá is de instrumentale voorbode voor een compositie die ergens ook aan Gojira doet denken, maar voornamelijk vanuit de metalcorebasis is opgetrokken en een lekkere breakdown in zich heeft.
Iron Dice lijkt zich voort te borduren op deze leest door een aanstekelijke zangpartij vol clean vocals en diepere zang. De bijdrage van Randy Reimann geeft het net een extra scherp randje en het spelen met het ritme naar het einde toe, geeft de compositie net een ander karakter. Via het vrij toegankelijke Dystopia komen we alweer bij het slotstuk met de titel 2033. Aanvankelijk lijk het een rustige afsluiter te worden, maar 2033 heeft wel degelijk een aantal krachtige varianten op de basis in petto en worden de uitersten in de metalcore aardig verkent waarbij een heerlijke groove natuurlijk niet ontbreekt.
Kaliyuga mag dan het tijdperk van disbalans vertegenwoordigen. In Hearts Awake geeft je met het album een reflectie van deze tijd, maar bieden zeker ook perspectief in tekstueel en muzikaal opzicht en is een mooi vervolg op Ark met Crisis en Worldwide Suicide als absolute hoogtepunt in de metalcorescene.

Kijk ook eens naar