26 oktober beloofde weer een afwisselend avondje te worden in de Willemeen. Met het Zweedse In Solitude, het Finse Beastmilk en het uit Nederweert afkomstige Villainy worden er verschillende genres op onze trommelvliezen geprojecteerd. En niet onverdienstelijk want het is een gevarieerde en vooral ook erg gezellige avond met geslaagde bands geworden.
Het is al aardig druk als Villainy de avond aftrapt. Vooral beïnvloed door Doom, Death en een vleugje Thrash/ Black metal weten deze drie heren een prima set neer te zetten. Een lekker log geluid, vrijwel zonder zang, waarin snelle en langzamere passages gedurende een half uurtje de revue passeren. Geen aankondigingen, geen franjes en geen fratsen maar een degelijke set waarin ze laten zien wat Villainy kan. Prima opener wat me benieuwd maakt wat de toekomst van deze heren zal brengen.
Ongeveer een half uurtje later betreedt Beastmilk het podium. Dat deze band aardig populair is geworden bewijst de drukte wel. En terecht want Beastmilk weet onder leiding van Kvohst (ook bekend van onder andere Hexvessel) een energieke mix van (post)Punk, Wave, Rock en Indie te maken. Live weten ze met deze Apocalyptic Postpunk, zoals het ook genoemd wordt, gelukkig ook hun mannetje te staan. Beastmilk heeft er duidelijk zin in en weet nummers als You are Now Under Our Control, Children of The Atom Bomb en het lekker swingende Death Reflects Us en Genocidal Crush op ons af te vuren. Eigenlijk komt het hele album Climax zo ongeveer wel voorbij. Kvohst is prima bij stem en bewijst een energieke en charismatische frontman te zijn. De show, pakweg vijfenveertig minuten, vliegt dan ook in een mum van tijd voorbij. Mijn conclusie: een strak energiek en uiterst genietbaar optreden. De response van het publiek is dan ook erg goed. En terecht want deze band verdient het.
Hierna mag In Solitude als laatste hun kunstje vertonen. Deze band is al meer dan tien jaar actief en heeft inmiddels al drie platen op hun naam. Vooral met het voortreffelijke laatste album Sister wisten ze hoge ogen te gooien. Hoewel de basis van deze band traditionele metal is wisten ze dit met Sister te combineren met Gothic en (dark) Wave invloeden zoals The Sisters Of Mercy en Christian Death. Live is het toch vooral traditionele metal wat de klok slaat. Met dikke wierook dampen en (nep)bloemen weten ze alvast een passende sfeer te scheppen. Na een korte ludieke intro geven ze direct vol gas om vol energie hun nummers weg te geven. Zanger Pelle Åhman is prima bij stem en de band is goed op elkaar ingespeeld. Met nummers als Death Knows Where, het swingende Lavender, het pakkende Sister en krachtige A Buried Sun weten ze een prima optreden te geven. Helaas wordt het langzaam wel wat minder druk. Ik vermoed dan ook dat een groot deel van het publiek of fan van Beastmilk of van In Solitude is. Maakt In Solitude allemaal niets uit: ze spelen alsof hun leven ervan afhangt. Prima live-act en prima afsluiter van deze avond.
De diversiteit aan bands geboden deze avond vraagt dan wel wat van de toeschouwer: het is een top avondje geworden in de Willemeen. Hoewel het de laatste toerdatum van Beastmilk en In Solitude was van deze tour, ik heb er niets van gemerkt. De energie spatte van het podium af! Kortom: prima avondje gehad wat smaakt naar meer…
