Inadream keert met No Songs For Lovers terug naar de jaren tachtig. Niet richting wave of postpunk, maar meer richting de traditionele punk. Een vleugje punkrock maakt dat de band nog enigszins eigentijds klinkt. Productioneel gezien is het net zo rafelig als de muziek. Zoals het hoort. No Songs For Lovers kent geen verrassingen. Nergens zakt de band door de ondergrens, maar de band is ook niet echt in staat boven zichzelf (of anderen) uit te groeien. De plaat staat vol met tien gedegen nummers. Dat maakt het luisteren naar No Songs For Lovers geen straf. Het klopt allemaal, maar dat is misschien ook wel het probleem. De schreeuwerige zang, de hoekige gitaar riffs, de redelijk felle drum en baslijnen. Het is allemaal eerder gedaan. Niet altijd per definitie beter. Inadream is een goede band voor de middenmoot. Geen slecht woord over te zeggen, maar het is ook niet subliem. Het is gewoon leuk. Het is de vraag is of dat genoeg is.
Inadream facebook
Inadream – No Songs For Lovers
235
vorig bericht