Het hoeft bij Infantile bovendien ook allemaal niet zo ernstig zijn. De fun die ze hebben in het repetitiehok en op het podium staan duidelijk centraal en dat gevoel hebben ze alvast goed gevat in de opnames. Er zit ook een zeker live-gevoel in.
Het instrumentale Wasted Inc. is de opener, maar kan net als het daaropvolgende Drunk Off My Ass, niet helemaal overtuigen. De snelheid en de knappe solo’s zijn er wel, maar er ontbreekt nog iets. Dan zijn de volgende tracks – Killing What Doesn’t Exist, Fuck The Dragon, Victim Of My Brain en het afsluitende Thrashed – een stuk beter. Die nummers hebben een goede intro, degelijke riffs, razende gitaarsolo’s, een degelijke structuur en strak drumwerk. Misschien niet super vernieuwend, maar je kan je zo voorstellen dat bij optredens de zaak op z’n kop gezet wordt als deze nummers langskomen.
Met deze EP laat Infantile zien dat ze kunnen uitgroeien tot een puike band. Als ze nog wat sleutelen aan de zang en de teksten.