Infinity – Non De Hac Terra


Het is duidelijk dat vinyl haar opmars maakt in de muziekwereld.  Dit ook in het Metal wereldje, al moet ik bekennen dat vinyl daar altijd populair is geweest. Het voordeel hiervan is dat er nog wel eens een goede re-release bij zit welke ik anders had gemist.  In dit geval betreft het de Nederlandse  black metal band Infinity met hun vijfde langspeler Non De Hac Terra. Het album is al in 2013 uitgebracht maar kan wat mij betreft nog een keer in de spotlight staan middels een review.

Infinity is een black metal band welke al jaren meedraait.  Met diverse line-up wisselingen is het op dit album Balgradon Xul welke met het bespelen van bass, akoestisch gitaar, vocals, en drums de scepter zwaait. Toch knap dat de beste man aangevuld met twee gitaristen (Draconis en Andras) een werkstuk als dit kan bewerkstelligen. Het eerste wat me te binnenschiet als ik de eerste tonen van titletrack Non De Hac Terra hoor is dat het behoorlijk wat invloeden heeft van Immortal en Dissection. Dit betekent felle maar toch behoorlijk melodieuze black metal wat we kennen van de roemruchte jaren negentig. Het album is prima geproduceerd maar heeft toch een lekker  underground geluid wat ik kan waarderen.

Het tweede nummer The Opponent is een lekker agressief nummer geworden wat door prima opbouw en toffe samples een lekker duister sfeertje weet neer te zetten. Hetzelfde geldt voor The Grey Stone Monument  en het derde nummer Reginam Aeternum Noctis wat soms het gas lekker terugneemt om op adem te komen. Onwards The Funeral Pyre is een nummer wat zo van een plaat van Dissection of Immortal af had kunnen komen.  Niet bijster origineel maar het klinkt allemaal prima dus ze komen er wat mij betreft goed mee weg.  De laatste twee nummers Unholy Sacrament en The Inevitable Darkness zijn voor mij de beste nummers:  agressie wordt hier afgewisseld met tragere passages en semi-akoestisch gitaar.  Op deze nummers komt de ware kracht van Infinity naar voren. Een mooi staaltje songwriting tot gevolg…

Non De Hac Terra is een prima plaat welke goed te verteren is voor fans van underground jaren negentig black metal.  Het is niet bijster origineel maar bevat genoeg klasse om boven de middelmaat uit te komen.  Daarnaast complimenten voor het mooie artwork wat prima past bij dit album. Begin maart staat Infinity in de Willemeen te Arnhem.  Ik ben dan ook erg benieuwd hoe Infinity het er live vanaf gaat brengen.

    Tracklist:

1.           Non De Hac Terra

2.          The Oponnent

3.          Reginam Aeternum Noctis

4.          Beyond The Stars…

5.          The Grey Monument

6.         Onwards The Funeral Pyre

7.          Unholy Sacrament

8.         The Inevitable Darkness

Related posts

Devil’s Cigarette – I Wanna Be On TV

Distant – Tsukuyomi: The Origin

As I Lay Dying - Through Storms Ahead