Infrared – Saviours

Klassiekere thrash dan die van de Canadese band Infrared vind je enkel op de eerste albums van Metallica, Anthrax, Megadeth, Exodus en Testament. Hun nieuwe album Saviours is een thrash-feest van begin tot eind.
 
Infrared stond in Canada op de eerste rij toen thrash-metal daar doorbrak in 1985, maar werd in 1989 alweer opgedoekt. Aan die periode hielden ze één hit over. Thoughts Caught (in Between) deed het goed in Canada, zowel als single als als video, maar de band raakte niet verder dan de eigen landsgrenzen. In 2014 kwam de band opnieuw bij elkaar en in 2016 werd een eerste album uitgebracht met tracks die nog geschreven werden in de jaren ’80. Dat album werd gesmaakt door heel wat oude en nieuwe fans en dus kwam er een vervolg.
 
Op Saviours krijg je de klassieke Amerikaanse thrash, vermengd met toch wat Europese invloeden (Accept, Scorpions, …), zodat alle tracks toch een eigen gezicht en de band een eigen sound heeft. De stem van Infrared-zanger Armin Kamal heeft bovendien wel wat van die van James Hetfield.
 
Je herkent op Saviours ook meteen de songopbouw en de akkoordenschema’s die in de beginjaren van de thrashmetal populair waren. Die stempel dragen ze met trots. Alleen zou het tempo af en toe wat hoger mogen liggen. Je verwacht van een band die zijn gemiste kansen wil goedmaken dat ze met heel veel vuur en vastberadenheid de studio induiken, maar soms lijkt Infrared op de bezadigde Metallica die niets meer te bewijzen heeft. Enkele tracks kreunen ook onder hun eigen duurtijd. Als ze vinnig uithalen, zoals op de single All In Favour, op openingstrack Project Karma en op afsluiter Genocide Convention, zijn ze de absolute top.
 
Maar dan nog is dit album een feest voor elke thrash-fan. Het is best jammer dat Infrared nog nooit in Europa heeft gespeeld. Het is misschien nog niet te laat.