Met zanger George Eikosipentakis als vervanger van Babis Alexandropoulos, die zich meer wilde gaan toeleggen op klassieke zang. De band had zijn visitekaartje al afgegeven met de voorgaande vier albums, en voorafgaand aan de release van het nieuwe album konden de fans vast wennen aan de stem van Eikosipentakis, doordat de band twee cover versies opnam en uitbracht. Het nummer Neon Knights van Black Sabbath werd uitgebracht op een Griekse verzamelaar van de Griekse afdeling van Metal Hammer, het nummer Black Mass van Warlord werd gebruikt voor de verzamelaar Sons Of A Dream – A Tribute To The Majesty Of Warlord. Er was ondertussen nogal wat tijd verstreken na het verschijnen van No Turning Back dat in 2010 in de winkels lag. Vol overgave ging de band aan de slag in de Devasoundz Studios in Athene. Het mixen werd weer overgelaten aan het vakkundige duo Fredrik Nordstrom en Henrik Udd in studio Fredman in Zweden. Het masteren werd uiteindelijk gedaan door de fameuze Peter In De Betou (Arch Enemy, Opeth, Amon Amarth).
Het resultaat mag er zijn, direct vanaf het begin knalt de energie uit de speakers. Roll The Dice over de onvoorspelbaarheid van het leven, opent het album. Machines Of Fear heeft een pakkend refrein, sterk en aanstekelijk gezongen. De gitaarpartijen lijken oneindig en blijven variëren. Pompende ritmes worden eenvoudig omgezet in een gierende solo, alles past precies in elkaar. Ook schuwt de band het inzetten van een koortje niet, en dat draagt bij aan de meerwaarde van het nummer. Ook in Rain Of A Thousand Years horen we een koortje. De combinatie van gitaarspel, drums, bas en toetsen past als een puzzel in elkaar. Af en toe gaat het tempo terug naar bijna nul, dan gaat het weer snel uptempo verder. Het nummer is één van de hoogtepunten van het album. Cross The Line is een ballad dat lijkt te zijn weggekaapt uit het repertoire van David Coverdale’s Whitesnake, mooi en ingetogen. Tame The Seven Seas opent bijna bombastisch, een slepend ritme en een koortje verzorgen de intro van het nummer. Langzaam zwelt het nummer aan tot een stevig rocknummer.
Het album telt dertien nieuwe titels.. Ruim zeventig minuten duurt het geweld van Innerwish, dat terug is van nooit weggeweest. Inner Wish is een visitekaartje waar de band mee te voorschijn kan komen. Ook live zal de band zeker weer van zich laten horen.