Floor Jansen draait al een poos mee en dat is fijn! Na twaalf jaar trouwe zangeres te zijn geweest bij After Forever was de schok groot toen het bericht kwam dat het doek gevallen was voor die band. Dat het niet lang zou duren voor deze power woman weer op het podium zou staan dat was duidelijk. Floor is een podium beest en daar hoort ze ook thuis. Al snel begon ze een nieuwe band ReVamp en was hun debuut album ReVamp een feit. Het heeft een behoorlijke tijd geduurd voor hun nieuwste album Wild Card geboren wordt. Maar het wachten duurd niet lang meer! 23 augustus zal het nieuwe album verschijnen. Een mooie reden om Floor Jansen aan de tand te voelen over haar tour met Nightwish het verleden met After Forever en haar toekomst met ReVamp. Genoeg vragen te stellen dus.
Bedankt voor jouw tijd en om een interview te doen met Rockportaal.
Graag gedaan!
Je hebt net de Imaginaerum tour afgesloten met Nightwish. Het nieuwste ReVamp album Wild Card komt er deze maand ook nog aan. Hoe gaat het met je na al die drukte? Al bekomen van de Nightwish roes?
Eigenlijk niet nee. We hebben dit weekend de laatste shows gehad. Daarna hadden we ook nog een afscheidsfeestje in Helsinki. Ik ben gisteren terug gekomen uit Finland. Ik kan dus niet zeggen dat ik al echt bekomen daarvan. Dat is alleen maar een goed teken.
Hoe was het om op tour te zijn met zo’n grote band?
Echt te gek! Het is al een leuke club en heb een fantastische band met ze. Het was echt een eer om dit te mogen doen.
Heeft jouw ervaring met deze band positief effect op ReVamp?
Dat zal nu ook moeten gaan blijken. Er is in ieder geval nu al meer te doen om Wild Card dan om het eerste album. De eerste shows komen er aan en ben erg benieuwd of dat effect gaat hebben.
Wat dacht je toen je door Nightwish gevraagd werd om met hen op tour te gaan? Is het een droom die uitkomt?
Ja toch wel. Ik heb Nightwish altijd al een te gekke band gevonden. Het is ook nog eens de grootste in hun genre. Als je daar dan door benaderd wordt met “Goh we hebben een probleem en denken dat jij daar de oplossing voor bent”. Dat is toch wel een eer!
Ben je al door Nightwish gevraagd om te blijven als vaste zangeres of was het puur invallen tot er weer een nieuwe zangeres komt?
Heb je dat toevallig al gelezen op internet?
Ik heb al ergens signalen opgevangen dat het nog even afwachten is inderdaad.
Ja inderdaad. Dat klopt.
Waar hoop je zelf op?
Het lijkt me heel fijn en tof als ik zou mogen blijven ja.
Hoe was het om na zoveel jaren de stekker uit After Forever te trekken? Het was een goed werkende band die de wereld over tourde en dan opeens, over. Hoe was dat om daar een punt achter te zetten?
Daar zal je waarschijnlijk het antwoord al op weten. Dat is natuurlijk nooit leuk. Het was ook niet mijn keuze. Dat vond ik echt verschrikkelijk.
Hoe was het om met ReVamp weer “opnieuw” te beginnen? Terug een nieuwe band en het podium weer op. Weer je eigen ding te kunnen gaan doen.
Enerzijds is dat leuk. Je kan weer door. Het is gaaf om weer je eigen muziek te maken en weer op het podium te staan. Anderzijds is het ook wel weer erg wennen. Ik heb twaalf jaar After Forever gedaan dat ben je gewend. Je maakt weer een flinke stap terug op de ladder. Je begint ergens niet helemaal van voor af aan natuurlijk. Het is toch wel weer moeilijk om een nieuwe band op gang te krijgen. Het is als het ware een sneeuwbal die je weer aan het rollen moet krijgen.
Over het album Wild Card. Als ik het album artwork bekijk stel ik mij de vraag, waarom de keuze van het Queen of Hearts thema?
Het album heet Wild Card en vond het een leuk idee om dit letterlijk te gaan visualiseren in een speelkaart. Ik wilde ook graag dat de afbeelding weer zoiets zou zijn als bij het debuutalbum ReVamp. Ik wilde een afbeelding van mij laten terug komen in de artwork. Niet zozeer een foto van Floor maar wel in een kaartvorm verwerken in de Queen vorm. Ook het thema Wild Card moest erin voorkomen omdat het juist een onvoorspelbare betekenis heeft. Het komt ook in verhalen voor natuurlijk en in sprookjes. Je weet nooit of het een leuke koningin is of niet. Vandaar dus de twee gezichten.
Wat zit er achter de Titel Wild Card?
Dat slaat vooral op de muziek. Ook hier komt de onvoorspelbare factor weer om de hoek kijken. Het is best wel een divers album geworden met veel verschillende ingrediënten.
Hoe werkt het schrijfproces. Schrijft ieder zijn ding of is het een gezamenlijk iets? Waar halen jullie de inspiratie vandaan?
De eerste cd is geschreven door externe mensen. De band zoals hij nu is kwam pas na dat het album klaar was. Dit is zo gedaan om niet teveel tijd tussen de laatste After Forever cd en de eerste ReVamp cd te hebben. Het duurt gewoon even voordat je weet wat je met een band kunt en voor je op elkaar ingespeeld raakt. De eerste cd is geschreven door een basis gitarist en Joost van den Broek die ik nog ken van After Forever. Voor het tweede album hadden we vanaf het begin al de ambitie om met de band te gaan schrijven. Zo zijn we in de repetitie ruimte begonnen met jammen om te kijken of daar wat uit kwam. Dat bleek niet zo goed te werken. Toen zijn we ideeën naar elkaar toe gaan sturen via internet daar kwam al snel uit dat Jord Otto, één van onze twee gitaristen, onze toetsenist en ik daar goed in bleken te zijn. Daar maakte ik dan mijn zanglijnen op. Zo zijn we dus een beetje begonnen voor mijn burn out. Zo hebben we ook het nummer Sins geschreven. Die hebben we ook live aan paar keer kunnen doen toen. Door de burn out kwam alles stil te liggen helaas. Toen ik weer terug kwam vond ik dat er wat meer lijn in het proces moest komen. We hadden goede ideeën maar die zaten soms nog niet even lekker in elkaar. Daar hadden we dan weer iemand voor nodig die kon zeggen wat we ermee konden gaan doen. Die ervaring was in de groep nog niet genoeg aanwezig. Daarom was ons idee om Joost er weer bij te vragen om een combinatie van schrijfprocessen te krijgen. Hij kan ook aangeven dat iets een tof stuk is maar we gaan het maar één keer doen of we verwerken het in dat nummer. Iemand die dus een beetje objectief kan denken en handelen. Met de ervaring waarvan ik weet dat het goed is. Uiteindelijk is hij daar toch twee dagen mee bezig geweest. Voor mij was dit het zevende studio album wat de wereld in geslingerd wordt terwijl het voor ReVamp de tweede was. We hadden best wel een hoge verwachting daarvan. We hebben ook gekeken wat we nog aan materiaal hadden en hebben daar een mood board van gemaakt om te inspireren. Daar komt dus ook veel van mijn inspiratie vandaan. We hebben ook een lijstje gemaakt met wat we allemaal aan ingrediënten wilden hebben om daar een beetje aan vast te kunnen houden. Zo is het eigenlijk verder afgeschreven. Dat ging ontzettend snel en goed.
Op het debuut album was al een drieluik te vinden. Op Wild Card is ook een drieluik te vinden. Is dat een bewuste keuze geweest of is dat zo gegroeid en puur toeval?
Toeval is het nooit maar het is inderdaad zo gegroeid. Toch ook weer om dezelfde reden dat je op die manier een nummer of thema uit verschillende oogpunten kan gaan bekijken wat niet lukt in één nummer. Wat dat betreft ben je wel redelijk in tekst beperkt. Momenten dat je dan iets wil uitleggen om tot een conclusie te komen is dan beperkt. Vandaar dat ik er dan drie teksten meer over kon schrijven. Dan is het toch wel leuk om nog een keer zo een drieluik te hebben die dan in één titel duidelijk aangeeft waar het over gaat. In dit geval gaat “The Anatomy Of A Nervous Breakdown” over mijn burn out tijd en mijn ervaringen daarmee.
Ik denk dat alles wat ik daar over kwijt wil te vinden is in de teksten van het album. Ik heb niet de behoefte om iedereen echt met mijn persoonlijk verhaal op te schepen of dat ik iedereen toelaat daarin. Muziek vind ik een ideale manier om sommige dingen te verwerken. Het album is geschreven over dingen die me bezighouden. Als je dan plotseling rond je dertigste ineens een paar jaar niks meer kan, dat houd je wel bezig. Het zou dan raar zijn om het er niet over te hebben. Wat ik vaak door de jaren heen heb gehoord is dat mensen vaak een bepaalde steun vinden in wat ik schrijf. Daar hoop ik dan nu ook weer op dat mensen daar nu weer verbinding mee zien. Voor mij is het lekker om het van me af te schrijven wat ik ermee bedoeld heb of ervaren heb is uiteindelijk niet het belangrijkste. Wat de luisteraar eruit haalt is veel belangrijker. Een stukje eigen verhaal wat je erachter kunt vinden leid misschien wel tot een heel andere conclusie of emotie dan die van mij. Dat vind ik toch wel de kracht van muziek.
Was het moeilijk om jezelf een stuk bloot te geven? Als ik een paar titels bekijk is het ook een stukje verwerking van je burn out. Heftig om dat stuk weer onder ogen te moeten zien of ging dat vrij makkelijk?
Ik denk dat ik dat net eigenlijk al beantwoord heb. Het is fijn om dingen van me af te schrijven. Daar is muziek op zich wel heel goed voor. Je gaat er op zich wel weer doorheen en zit je met je neus weer op de feiten. Ik heb daar niet zo’n moeite mee gehad.
Op Appelpop een paar jaar geleden liet je weten dat je experimenteerde met grunts en screams. Het is overduidelijk op het nieuwe album te horen dat dat goed gelukt is. Nu je het al beter onder de knie hebt, hoe voelt dat om dit te kunnen met je stem?
Ik vind het kei leuk! Dit kon voor mijn gevoel wel op het lijstje met ingrediënten en paste ook goed op het mood board. Het moest wel goed genoeg zijn en goed klinken en niet per se dat willen we, dus dat gaan we doen. Het moest ook muzikaal passen. Op het eerste album was daar te weinig ruimte voor. Voor dit album wilden we dat het agressiever en heftiger zou worden en dan passen rauwere stemgebruiken er echt goed bij. Je kan wat meer kracht bijzetten op die manier. Natuurlijk is dat niks nieuws. Maar dat een zangeres alles zelf doet natuurlijk wel. Het is toch wel leuk om dit allemaal te kunnen.
Heb je misschien tips gehad van Angela Gossow?
Ik heb het haar wel gevraagd. We hebben wel veel contact gehad. Ik heb het via een zangmethode geleerd “complete vocal technique” van een Deense zangeres. Zij heeft een heel fijn overzicht gemaakt van het hele stemgebruik. Maar ik vind vooral het moderne stemgebruik heel duidelijk terwijl het klassieke een beetje ondergesneeuwd is. Maar dat is niet zo belangrijk. Daar stond gewoon zo duidelijk beschreven wat je gebruikt en hoe je dat moet gebruiken. Ik heb voor mijn burn out nog één les gehad. Dat was toch wel heel erg tof. Misschien dat alle ervaringen door de jaren heen ertoe geleid hebben dat ik redelijk makkelijk zelf kon studeren.
Er gebeurt veel met je stem tegenwoordig. Daar waar het bij After Forever vooral klasiek bleef ben je nu als het ware een duizend poot. Hoe vet is dat om te beseffen dat je dit allemaal met je stem kan? Had je dit ooit verwacht te kunnen?
Het rauwe niet. Ik kan het niet echt eens zijn dat ik in After Forever alleen maar klassiek zong. Zeker de laatste albums bijna niet meer. De begin tijd was het meer klassiek. Tenminste, die poging deed ik. Toen had ik nog nooit klassiek les gehad. In mijn optiek kan je dat ook horen. Niet om mezelf af te kraken maar er zit echt wel verschil in iets in kopstem zingen of echt klassiek zingen. Helaas is dat binnen deze hele female fronted genre een ondergesneeuwd onderwerp. Maar het verschil tussen een klassiek geschoolde operazangeres en iemand die in kopstem zingt in een metalband is echt een wereld van verschil. Dat wil ik toch echt even aanhalen. Ik zong al in verschillende stemsoorten in After Forever. De kopstem en de zwaardere opera kwam wat later. De echte pop stem en rocky sound had ik toen nog niet maar dat ambieerde ik wel. Ik heb altijd wel de ambitie gehad om zoveel mogelijk te variëren. Dat het zover zou kunnen komen en dat het ook echt zou lukken dat had ik nooit verwacht. Daar ben ik ook echt super trots op. Ik kreeg gewoon voorheen geen rauw geluid uit mijn keel. Dat deed dan pijn en voelde niet goed. Ik was heel voorzichtig ook. Dat is inmiddels toch wel anders geworden.
Dat is duidelijk. Als je het fout doet dan kan je er meer kapot mee maken dan lief is.
Dat geld voor alle soorten zang. Als je denkt dat je opera kunt zingen en je begint op een bepaalde manier je stem te forceren dan vernaggel je net zo hard als wanneer je rauw probeert.
Op Wild Card heb je met Mark Jansen samen gewerkt. Je kent hem nog vanuit je After Forever tijdperk. Hoe was dat om met een oude bekende weer samen te werken?
Het is meer een navolging op allerlei recente samenwerkingen. Ik heb ook op zijn Mayan cd meegezongen. Ik heb toen weinig van die tour mee kunnen maken omdat ik in die burn out zat. Heb gelukkig wel een paar shows mee kunnen maken. Ze hebben me ook bij Epica op het podium gevraagd met de Retrospect show. We hadden inmiddels al wat vaker samen gewerkt en vond het op die manier toch wel leuk als hij ook bij ons op de cd zou staan. We hadden ook een nummer wat geschikt was voor zijn stem. Misery’s No Crime paste heel erg goed bij hem en heeft ook een hoog Epica gehalte. Het past dus echt goed bij zijn stijl en er zitten veel grunts in.
We wilden graag een paar gasten op de cd hebben dat zijn Mark en Devin. Als solisten in ieder geval. We hadden zo een lijstje met nummers die bij Mark en Devin paste. Van Devin ben ik een groot fan. Dat is dus super gaaf dat ik toen op zijn cd mocht zingen en dat hij nu op onze cd mee wilde doen. Onze bassist die stopte relatief kort voor de opnames van de cd. Ik zat toen in Australië met Nightwish. Er was dus niet echt tijd om rustig naar een bassist te zoeken. Johan is een goede vriend van Joost en ik ken hem ook goed. We wisten allebei zeker en hadden er ook vertrouwen in dat Johan dat goed zou doen. De rest van de band had dat gevoel ook. Johan heeft het meeste van de maten ingespeeld. Bij toeval kwam het zo uit dat Marcela ook op de plaat kwam met Daniël. Meestal werken we met een klassiek geschoold koor. Die komen dan naar de studio en dan schrijven we daar de stukken voor. Deze keer had ik zelf heel sterk het gevoel dat dat overbodig zou zijn. Er zitten niet zoveel partijen in die daarvoor geschikt zijn. De partijen die erin zitten vragen niet allemaal de klassieke benadering. Joost was het daar wel mee eens. Ik had al wat koor en harmonieën in gedachten. Toen hadden we het idee om een ander type sopraan erbij te zoeken en een man die ook verschillende klanken kan maken in hoog en laag bereik. Zodoende kwamen we bij Marcela en Daniël uit. Ook om het feit dat ze bekend zijn met het metal genre en ervaring hebben in de studio. Dat was leuk om met hen samen te werken omdat ik al die mensen ook ken. We hebben een hele leuke dag gehad in de studio met ons drieën. Het was een heel creatief proces onder begeleiding van Joost. We hadden allerlei ideeën en die hebben we samen afgemaakt en dat maakt dat die partijen toch net iets anders zijn dan wat we eerder hebben gedaan. Alles bij elkaar hadden we ineens een leuke lijst met gasten.
Het zijn best wel leuke mensen om mee samen te werken lijkt mij?
Dat was het ook. Ieder heeft wel zo zijn input gehad. Er ontstaan dan echt leuke en creatieve processen. Dat is gewoon echt te gek!
Op de ReVamp site is te lezen dat dit het agressiefste album is wat je ooit hebt gemaakt. Moest je wat frustratie kwijt die beter tot zijn recht komt door harde metal?
Dat laatste op zich wel. Ik wilde met name binnen dit type metal en met de jongens in deze band kan dat ook. Ik had een beetje het gevoel dat het twee kanten op kon. Of je gaat wat meer de poppy kant op. Een beetje de kant op van Delain en Within Temptation. Zonder daar een waarde oordeel over te vellen, maar dus iets minder heftig en wat meer pakkende nummers. Of juist de technische kant uit. Daarmee bedoel ik dat ook echt technisch waarbij de zangeres ook tehnisch kan zingen. In Nederland hebben we dat soort bands bijna of helemaal niet. Tenminste, ik ken er geen. Epica is super heftig maar Simone zingt niet heftig. Maar als ik hen hoor en zie dan denk ik dat dat toch wel heel erg vet is wat zij doen. Een echt heftige metal band met een zangeres vind ik echt gaaf! Als je dan een gitarist hebt die gecompliceerde metal luistert en ambieert dan komen dat soort dingen ineens samen.
Het is op zich wel een kunst om niet een twaalf in een dozijn band te worden. Net wat je zegt, Delain en Within Temptation. Het is wel leuk maar het is er al.
Inderdaad. Ik heb dat voor mezelf nooit tof gevonden. Als ik kijk naar wat ik zelf luister dan zitten die bands er niet bij. Ik vind het ook gaaf om dingen te doen die anderen juist niet doen. Dat doe ik mijn hele carrière al. Dat wil ook echt graag zo houden.
Kunnen we in deze stijl nog meer albums gaan verwachten? Wat zijn de plannen?
Voor nu ligt er een heel stuk van de toekomst open omdat ik niet weet wat er met Nightwish gaat gebeuren. Aangezien dat zo een grote band is zal dat voor een groot deel het pad wel gaan bepalen. Als is het maar planning gewijs. Als dat door gaat dan kan je gaan uitrekenen wanneer je weg bent. Dat zal veel en vaak zijn! Maar ik focus me heel erg op het promoten nu van dit album Wild Card. Geen hypothetische situaties proberen te bedenken voor de toekomst. Gewoon proberen om deze plaat te promoten door te touren. We hebben ook een kickstarter gedaan in het begin van de campagne die dat ook mogelijk maakt. De band is daar een stuk populairder door geworden merk ik door mijn deelname in Nightwish. We gaan in november met Kamelot op tour in Europa. Voor tweeduizend veertien zijn we nog druk bezig om nog meer data te boeken. Ook in Nederland zullen er nog meer shows komen en meer Europese shows. Landen waar we niet komen met Kamelot zullen dat dan worden. Een Noord- en Zuid Amerikaanse tour is ook zeer waarschijnlijk dat die gaat komen. Ik hoop zeer binnenkort wat meer data aan te kunnen kondigen. Wat daarna gaat komen dat is nog even open.
Net wat je zei, in november gaan jullie op tour met Kamelot en in oktober staan jullie als co headliner op MFVF. Niet de minste band om mee op tour te gaan. Wat mogen we gaan verwachten van de shows die dan gespeeld worden? Dat worden neem ik aan toch best wel grote shows.
Ik heb geen idee. Ik hoop het. Vorig jaar heb ik met Kamelot getourd samen met Nightwish. Ik ken ze daarvan en dat was hartstikke tof! Een goede professionele band die op gebied van muziek ook goed bij elkaar past. Mensen mogen een muzikaal aan gave avond verwachten.
Welk nummer van Wild card kijk je het meest naar uit om live te gaan spelen?
Dat is een lastige. Ik heb geen favorieten. Dat vind ik altijd zo moeilijk. Ieder nummer heeft wat van jezelf en het zijn dan ook echt je kindjes. Dat zou dan betekenen, met al mijn kinderen, dat je een voorkeur moet gaan geven. Zo werkt het niet helemaal. Ik zie naar alle nummers uit. Als ik dan moet zeggen naar waar ik het meeste uit kijk naar zijn het wel de nummers waar in gegrunt wordt. Dat is het spannendste denk ik voor mij om dat live te gaan doen.
Zelf ben ik helemaal weg van Nothing. Ik heb het album gisteren gekregen en heb het nu al grijs gedraaid.
Ok, dat is cool!
Nothing is in dat op zicht wel een hele duidelijke ja. Ik had rondom deze tekst weinig behoefte om cryptisch en poëtisch te gaan schrijven. Er is niks cryptisch of poëtisch aan. Op de één of andere manier moest het er zo puur en rauw uit komen zoals het op dat moment ook gevoeld heeft. Dat is ook het geval met alle Nervous Breakdown nummers. Dat heftige gevoel van niks kunnen dat was pijnlijk. Maar wel een goede waarschuwing. Het is een herinnering hoe het ook alweer was.
Nog een paar persoonlijke vragen. Als je niet wil hoef je hier geen antwoord op te geven maar persoonlijk wil ik het wel graag weten.
Je hebt een dijk van een stem. Wat doe je om deze in goede conditie te houden?
Gewoon heel veel zingen. Je stem is een spier en die moet regelmatig getraind worden. Het zit in je lijf dus je moet goed je lijf onderhouden. Kortom, gezond lijf en regelmatig oefenen.
Ik heb ook meegekregen dat je les gaat geven op de metal opleiding in Dynamo.
Nee, dat ga ik niet meer doen. Ze hebben me inderdaad gevraagd en het was al aangekondigd voor dat we überhaupt ergens over gehad hebben. Voor dat ik goed en wel kon bekijken hoe mijn agenda er uit zou komen te zien had ik zoiets van, dit gaat me niet lukken. Daar heb ik echt geen tijd voor. Het zou dan betekenen dat ik de helft van het schooljaar er niet zou zijn. Dat is niet goed voor de leerlingen.
Je hebt in je muzikale carrière al zoveel leuke en gave dingen gedaan. Zitten er nog meer dingen aan te komen waar je wat meer over kan vertellen?
Ik ga nog een leuk project doen maar daar kan ik nog niks over vertellen. Wat ik wel kan zeggen is dat ik Christmas Metal Symphony tour ga doen in december. Dat is wel vaker in Nederland geweest rond kerst met een orkest en gast zangers en zangeressen. Dat concept wordt nu op een Europese tour gezet.
Nog een hele, hele, hele persoonlijke vraag. Waar mogen we jou ‘s nachts voor wakker maken?
Oh jeetje! Kaas en nootjes! Van die lekkere Franse kaasjes met toast en goeie rode wijn.
Ik meen ooit een keer vernomen te hebben dat een goeie whisky ook nog wel mag. Klopt dat nog steeds?
Whisky is wel lekker inderdaad maar daar hoef je me niet wakker voor te maken. Daar val ik juist van in slaap.
Als je mocht kiezen, welke queen koos je dan. De nice of nasty one en waarom?
Die staan voor het muzikale gedeelte. Het melodische meer ronde gebeuren is de lieve kant en de nasty staat voor het agressieve stuk. Het visualiseert niks over mij persoonlijk. Ik zou ook niet willen kiezen. Niemand is altijd lief of altijd vervelend.
We zijn op het einde gekomen van het interview. Zoals gebruikelijk zijn de laatste woorden voor jou. Wat wil je graag laten weten aan onze lezers?
Ik wil iedereen in ieder geval bedanken voor het geduld wat ze hebben gehad. Het heeft behoorlijk lang geduurd voor het tweede album er kwam. Ik hoop dat het de moeite waard is om te wachten. Ik wil ook persoonlijk bedanken voor alle steun die ik heb mogen ontvangen toen ik ziek was. Dat is heel hartverwarmend geweest. Dat vond ik echt super fijn en heb het allemaal voor lief genomen. Ik hoop dat ik iedereen weer terug mag verwelkomen bij de shows. We gaan echt leuke dingen doen met ReVamp de komende maanden. Tot nu toe zijn het er drie maar nogmaals, er komt nog veel meer aan in tweeduizend veertien! Dan hoop ik echt iedereen weer terug te mogen zien.
Hartstikke leuk, ik ook! Ik moet eerlijk bekennen dat interviews doen niet altijd leuk is. Soms krijg je vragen die echt zwaar onder de maat zijn. Écht persoonlijke vragen die ga ik dus ook echt niet beantwoord want dat vind ik gewoon niet cool! Je hebt het super leuk gedaan. Dank je wel dat ik veel over ReVamp heb kunnen vertellen. Ik hoop dat je een keer naar een show komt kijken en laat het ons dan even weten.
Het is de bedoeling dat ik bij Metal Female Voices Fest er bij ben als fotografe.
Leuk!
Dan wil ik jou nogmaals bedanken voor je tijd en dan zien wij elkaar bij Metal Female Voices Fest.
Ok, te gek! Dank je wel voor het leuke interview en tot ziens op tour!