Killswitch Engage mag zich inmiddels een van de grote namen in de metalscene noemen. De Amerikaanse metalcore band uit Massachusetts bracht in 2000 hun eerste album ‘Killswitch Engage’ uit. Hun grote doorbraak kwam echter met het tweede album ‘Alive or just breathing’. Onlangs brachten de heren alweer hun zesde studioalbum ‘Disarm the descent’ uit, waarop zanger van het eerste uur Jesse Leach wederom te horen is. Killswitch Engage tourt inmiddels de hele wereld over ter promotie van dit album. In april stonden ze als tour “kick-off” nog in de Melkweg in Amsterdam. Vanavond is de eer aan het podium van Dynamo in Eindhoven. Helaas greep Rockportaal in Amsterdam nog mis op een interview, maar ditmaal zijn we zeker van de partij om gitarist Joel Stroetzel het hemd van het lijf te vragen.
Wat is de inspiratiebron geweest voor het nieuwe album? Voor bijvoorbeeld nummers als Hell in me, All we have en met name Always die toch klinkt als een vreemde eend in de bijt?
Tijdens het schrijven en maken van dit album werd al snel duidelijk dat het een vrij hard album werd; veel snel, heftig en melodieus gitaar- en drumwerk zoals in Hell in me en All we have. Always is aan het einde van het schrijfproces tot stand gekomen, het werd door mijzelf geschreven, omdat ik vond dat het album misschien een soort van rustpunt nodig had, iets om het heftige werk te doorbreken. Toen ik het nummer door mailde naar de rest van de band was niet iedereen direct enthousiast maar nadat Jesse het nummer had voorzien van teksten was iedereen om en ik ben dan ook blij dat het het album heeft gehaald.
Tot nu toe heeft Adam D alle cd’s geproduceerd, op de een na laatste na, Killswitch Engage (2), deze werd geproduceerd door Brandon O’Brain, bekend van o.a. AC/DC, maar ‘Disarm the Descent’ weer alleen door Adam D, is dit een bewuste keuze?
Werken met Brandon was heel erg goed voor ons en met name Adam D om eens een andere benadering van het opnameproces te ervaren. Maar Brandon is natuurlijk toch meer een rock ’n roll producer dan een metal producer. Met name Howard omarmde de rock ’n roll aanpak van Brandon wat uiteindelijk tot een schitterend album heeft geleid.
Voor dit album echter, wat toch sneller en agressiever is dan de vorige, wilden we zeker zijn van onze sound en niets aan het toeval over laten en wie kan ons dan beter produceren dan Adam?
Nu we het daar toch over hebben; Is het niet moeilijk als band om een mede bandlid als producer te hebben?
Nee niet echt eigenlijk, ook al zou je dat misschien verwachten. Adam is heel hard voor ons tijdens het opname proces maar wel altijd heel eerlijk en hij heeft maar 1 doel voor ogen: de best mogelijke plaat maken die we op dat moment kunnen maken. En als je in de studio bent terwijl Adam zijn eigen partijen opneemt zie je dat hij misschien nog wel strenger is voor zichzelf dan voor wie dan ook!
Op deze cd zijn de gitaarsolo’s meer dan ooit aanwezig en ook de blastspeed drumpartijen zijn weer in ere hersteld. Is dit een bewuste keuze geweest om de hardere sound te creëren?
Nee, niet echt. Het schrijven van songs is een natuurlijk proces waar we niet teveel over nadenken; we spelen wat ons op dat moment goed lijkt voor een song. Tijdens het opnemen van het ‘Times of Grace’ album (side project van Adam D en Jesse Leach) heeft Adam wel de vibe van het soleren te pakken gekregen en ik denk dat dat een beetje meegeslopen is naar ‘Diasarm the Descent’. Ik schrijf meestal geen nummers met solo’s erin dus de meeste nummers met een solo zijn dan ook door Adam geschreven.
Sinds een paar jaar spelen jullie met een nieuw bandlid, al kenden jullie hem natuurlijk al. Wat heeft de terugkeer van Jesse met de dynamiek van de band gedaan?
Vanaf het begin van Jesse’s terugkeer was iedereen super positief en gemotiveerd. We hadden een ontzettend moeilijke periode achter de rug met Howard die met veel gezondheidsproblemen kampte, lange tijd moest stoppen met touren en uiteindelijk zelfs de band heeft verlaten. We wisten niet goed wat met de band aan moesten; moesten we een nieuwe band beginnen, moesten we de naam veranderen?
Vlak voor aanvang van de audities belde Jesse die niet wilde dat iemand anders als hij de nieuwe zanger zou worden. We zeiden hem ‘Jesse, we weten dat je jouw nummers kan zingen, maar we hebben je nog nooit Howards nummers horen zingen. Binnenkort komen er wat jongens op auditie; zorg dat je zeven of acht van Howards nummers instudeert en kom ook maar langs’. We hebben een auditie met Jesse gedaan en het was vanaf de eerste seconde weer als vanouds en hij deed een killer job met Howards nummers!
Ontstaan ideeën voor nieuwe nummers tijdens het touren of hebben jullie daar meer rust voor nodig?
Nee, we schrijven totaal niet tijdens tours, we zijn niet zo productief hahaha! We schrijven allemaal individueel wanneer we thuis zijn en de rust en inspiratie hebben om dingen te creëren. Af en toe komen we dan samen om ideeën uit te wisselen en complete songs te maken. Omdat Justin (Foley, drummer) tegenwoordig in Florida woont komen we vaak voor een volledige week bij elkaar om te werken en te repeteren.
Repeteren jullie nog steeds bij je ouders in de kelder zoals te zien is op de ‘Set this world ablaze’ DVD?Nee, al een tijdje niet meer, tegenwoordig repeteren we bij Adam thuis waar hij ook zijn studio heeft….een hele stap voorwaarts! Hahaha
Jullie touren over de hele wereld, veel grote zalen gezien, op beroemde festivals gespeeld en tonnen aan fans; wat staat er nog op de verlanglijst?
Volhouden; we zijn nu veertien jaar bezig met Killswitch Engage en we hebben allemaal zo verschrikkelijk veel plezier in het schrijven en spelen van onze muziek dat we dat hopen nog heel lang te kunnen blijven doen. Toen we met deze band begonnen had niemand van ons ooit gedacht dat we dit ooit ons werk zouden kunnen noemen. En natuurlijk zijn er nog landen op de wereld waar we nog niet geweest zijn en waar we wel graag zouden willen spelen.
Maar het doel is dus er nog eens minstens 14 jaar achteraan te plakken?
Ik zou er nu direct voor tekenen! Hahaha. En ik weet zeker dat iedereen in de band er exact hetzelfde over denkt!
Jullie zijn voor vele beginnende bandjes een groot voorbeeld, hebben jullie zelf nog een voorbeeld/band waar je tegenop kijkt of band waar je inspiratie uit haalt?
Weet je, thuis luister ik niet eens zoveel naar metal. Ik luister veel naar folk en indie-rock muziek. Wanneer ik naar metal luister zijn het vaak toch de bands waar ik al eeuwen naar luister zoals bijvoorbeeld testament; dat is een van mijn all time favorites!
Speaking of Testament; in november doen jullie een tour in the States met hen en ook Lamb of God. Kunnen jullie die tour a.u.b. ook naar Europa halen? Ik zou het graag voor je doen, zoals met alles in de muziek business weet je het maar nooit; aan ons zal het in elk geval niet liggen!
Ongetwijfeld een vraag die jullie vaker krijgen maar; worden jullie nou nooit eens gek van de on stage fratsen van de heer Adam D?
Hahahaha….Adam is de bandgek; de rest gaat het podium op en doet zijn ding maar bij Adam weet je dat er altijd wat gaat gebeuren…..maar nooit wat!? Zijn aankondigingen tussen nummers door zijn echter meestal wel vermakelijk, toch? In het begin hebben we vaak gezegd ‘Man, soms is het echt té gek’ maarja….Adam is Adam en dit hoort bij hem. En door de jaren heen is het ook een soort van handelskenmerk van ons geworden. Ik denk dat het ook aan mensen laat zien dat we onszelf niet al te serieus nemen; we willen alleen maar plezier maken en doen wat we het liefst ter wereld doen; muziek maken. Sommige bands zijn heel erg met hun imago bezig; dat is bij ons nooit een issue geweest..hahaha.
Helaas is Justin er deze tour niet bij omdat hij zijn sleutelbeen heeft gebroken (hij wordt vervangen door Jordan van As I lay dying) Deze laatste vraag was eigenlijk voor hem bedoeld. Ik heb julie nu meerdere keren gezien en ik heb hem nooit op een enkele fout kunnen betrappen maar is Justin technisch eigenlijk wel in staat om fouten te maken live?
Hahaha….goede vraag. Weet je; Justin zelf zegt dat hij prima in staat is om heel veel fouten te maken…maar ik snap wat je bedoelt, hij is foutloos, solide als een huis, heeft een heerlijke groove en bovenal is hij een fantastisch mens. Ik spreek Justin bijna dagelijks aan te telefoon nu hij niet met ons op tour is en ik zal hem zeker vertellen over deze vraag! Volgende keer als we in Nederland zijn moet je hem deze vraag zelf maar eens stellen wanneer we weer een interview doen.
En zo eindigt mijn gesprek met Joel Stroetzel van Killswitch Engage. Hij heeft nog alle tijd om wat na te praten over de tour, over bier drinken in de bus, over reizen en voor wat foto’s. Een aardige, rustige down to earth dude die s‘avonds op het podium laat zien waar hij het best in is….
Kijk hier voor het verslag op Rockportaal.nl van dit optreden
Interview met Joel Stroetzel van Killswitch Engage
294
vorig bericht