Interview: Voor de (Ale)Storm begint..

De schotse band Alestorm is al sinds 2006 opkomend binnen de Folk-metal scene in eigenlijk heel de wereld. Ze zijn sindsdien uitgegroeid van onbekende band, naar graag geziene gasten. Ze hebben in juni 2011 hun nieuwe album “Back Through Time” uitgebracht! Dit is hun 3e album en ook dit keer staat het vol met pakkende nummers in piraten sfeer. Ze zijn net terug van een tour in Amerika, hebben nu een tour in Europa en gaan misschien nog door naar Rusland om ook daar hun album te vertegenwoordigen.
Voor dat het Heidefest begon in de 013 in Tilburg kreeg ik de kans een van de jongens te interviewen en deze kans kon ik niet laten schieten! We hebben een plekje gezocht in een van de relaxruimten en het een en ander in mijn beste Engels besproken over Alestorm, het touren en de eigen ervaringen. Dit gesprek had ik met Dani Evans, de gitarist van Alestorm. Hij was tot en met 2008 de bassist van de band, maar is sinds die tijd de gitarist.

Dit is niet de eerste tour in Nederland maar wel het eerste Heidefest, zijn er verschillen?
Nee eigenlijk niet. De tours worden allemaal opgezet door dezelfde organisatie, waardoor ze erg veel op elkaar lijken. Metalfest, Hatefest etc. zijn ook allemaal van dezelfde organisatie. Dat is natuurlijk heel mooi voor de kleinere bands zoals Skáldmöld uit IJsland die voor het eerst buiten het eigen land spelen en nu ineens voor een publiek van rond de duizend mensen per dag staan. Dat vind ik eigenlijk wel heel cool dat zulke bands via een dergelijke tour deze kans krijgen. Ik ben zelf bij deze tour eigenlijk wel erg fan van Skáldmöld en Trollfest. Ik had ze zelf ook nooit eerder live gezien voor deze tour. Maar ik vind ze erg goed en ga er zelf ook vaak voor en na het optreden naar kijken. Ze zijn erg getalenteerd en grappig!
Is er verschil tussen Nederlandse fans en fans uit andere landen?
Ja zeker! We hebben nu 3 tours gedaan in Amerika. We hebben daar behoorlijk veel volgers. Maar dat kan niet op tegen de hoeveelheid Europese fans! De tour dit jaar was erg goed. We hebben een erg leuke tijd gehad, al hadden we niet elke dag een even goed publiek. Maar bijvoorbeeld in LA en New York was het wel erg leuk!
Om eerlijk te zijn, Nederland en België zijn mijn favoriete landen. Oh ja, niet te vergeten hoort Australië er ook bij. Het mooie aan de fans is dat ze niet één keer enthousiast zijn, maar gewoon echt elke keer dat we komen optreden. Elke keer opnieuw, of we nou in Leeuwarden, Tilburg of Eindhoven spelen is het één groot feest en in België is dat hetzelfde! Ik denk dat als we alleen in België zouden spelen, de meeste Nederlandse fans zelfs daarheen zouden komen om het te zien.
Er zijn niet super veel Folk-metal fans in Nederland, maar je wordt dus toch herkend?
Ja, het is erg raar maar wel erg leuk! Ik woon zelf ook in Tilburg dus doe hier ook mijn dagelijkse dingen, het is echt prachtig. Als ik over straat loop dan kom ik fans tegen die foto’s willen en ik denk dan bij mezelf: “Oh, ik wilde eigenlijk mijn kleding gaan wassen, maar leuk, een foto!”
Er zijn namelijk echt heel erg veel mensen die ons herkennen. Je zult vandaag wel zien dat veel mensen ons kennen, deze avond was ook bijna uitverkocht. Dus het gaat vast een goede show worden!
Hoe krijgen jullie zoveel liedjes geschreven over piraten?
We schrijven geen liedjes alleen over piraten. Haha, dus zo doen we dat! We zingen niet specifiek over piraten, we hebben er een paar die echt gericht zijn op piraten, maar de meeste gaan over alles wat bij piraten hoort. Drinken, feesten, vrouwen en we hebben 2 liedjes over een octopus. We houden ons niet echt vast aan het Johoho, Ahoy en Arrrghh thema. We focussen ons meer op alles er om heen. Een tijd geleden riep iemand: “Jullie zijn piraten, jullie drinken veel!” En wij dachten: “Hé, laten we daar een liedje over schrijven.” We zingen dus meer over het stereotype beeld van een piraat, dan specifiek over piraten.
Jullie hebben een liedje in het Duits (Weiber und Wein), waarom?
Dat is eigenlijk wel een grappig verhaal. We hadden een optreden in Duitsland. We waren een dag te vroeg en zaten in onze record studio. Toen zei de manager: “laten we een liedje in het Duits opnemen om jullie record label te plagen”. Dus dat hebben we gedaan! Toen we dat lieten horen aan het record label reageerde ze: “Ja, dit is goed, laten we het uitbrengen!” Iedereen van de band en ook de manager stonden perplex, maar een paar weken later was het dus serieus uitgebracht als nummer. Dus hebben we maar uitgelegd waarom we het geschreven hadden, want dat was dus niet als grapje begrepen door het record label! Nu moeten we dus elke keer als we optreden in Duitsland, dat nummer zingen.
Op het moment dat we het schreven was het erg leuk, want we wilde het recordlabel een hak zetten. Dus onze manager heeft het vertaald in het Duits en het “zingbaar” gemaakt. De tekst is daarom een beetje anders, maar toen we het oude werk van Wenches and Mead erbij haalden en daar de duitse tekst overheen zetten, werkte het! Dus dat was wel heel gaaf en het resultaat was goed. En ja, waarom dan ook niet?
Vroeger heette de band Battleheart. Deze naam moest veranderd worden omdat het recordlabel al een dergelijke band in het bestand had, maar wat betekent Alestorm?
Helemaal niets eigenlijk. We wilden gewoon een hele toffe naam! In 2007 kreeg ik een dronken telefoontje van onze leadsinger (Christopher): “Dani, ik heb de naam! Alestorm!” En ik dacht bij mezelf: “Ja!” En zo is de naam eigenlijk tot stand gekomen.
Er zit dus geen geheime betekenis achter, het is gewoon een hele brute naam! De naam is perfect voor de band. De naam betekent dus helemaal niets, het staat voor een band. En die band betekent veel meer voor mij dan de naam.
Doen jullie ook typische piraten dingen tijdens het touren?
We drinken bier, ook douche ik elke dag en poets ik mijn tanden zoals ieder ander.  Misschien ruik ik er nu niet naar, maar normaal doe ik dat wel! Daarom ga ik zo naar huis om dat toch nog maar even te doen. Maar nee, we willen de tour niet moeilijker of zwaarder maken dan het al is. We zijn nu bijvoorbeeld al 6 weken aan het rond trekken. We hebben het momenteel allemaal wel aardig zwaar, al zijn we allemaal nog jong en gezond. Maar 6 weken elke dag hetzelfde doen, in een bus zitten, wachten tot we er zijn, een beetje slapen, wakker worden en op zoek gaan naar eten en mezelf dan afvragen waarom ik een kater heb is zelfs voor ons erg zwaar!
Wat gaan jullie doen na deze tour?
We staan ingepland voor een tour in Rusland. Ik zeg expres ingepland omdat ik niet zeker ben of we daar ook echt aan gaan komen. We weten nog niet precies hoe dat zit, dus dat zien we wel. Daarna heb ik eindelijk een tijdje geen plannen, wat wel erg fijn is! En er is nog een ding. Ik weet niet of ik dat al mag zeggen. Ik zeg het toch maar; wij zijn de laatste band die bekend gemaakt gaat worden voor Eindhoven Metal Meeting. We mochten dit eigenlijk pas zeggen als we de hele tour in Nederland er op hadden zitten, maar goed dat is morgen, dus ik vind dat het nu wel mag.
Na die show hebben we dus 7 en een halve week vrij, en dan ga ik lekker naar Canada. Mijn verloofde woont daar en ik heb haar dus al een maand vrij laten plannen om daar samen te kunnen zijn! Dan weer een paar shows, om met Kerst bij mijn moeder te kunnen zijn. Ik mis mijn moeder.
Dus je ziet je familie en vrienden niet heel vaak?
Nee inderdaad. Mijn vader komt naar de komende shows in London. Normaal als ik vrije tijd heb, ben ik in Canada. Maar ik heb momenteel niet zoveel vrije tijd. We touren, we staan de pers te woord. Het is een erg druk leventje. Dus om nog wat contact te houden met de mensen die ik graag zou willen zien gebruik ik Skype. Dat is de enige mogelijkheid en beter dan dat zal het momenteel niet worden. Maar ik mag eigenlijk niet klagen. Ik hou er van dit te doen en het is een onderdeel van het werken!
Wat ga je na dit interview (voor de show) nog doen?
Ik ga nu de spullen voor de band klaar zetten, de rest ligt namelijk nog in bed met een kater van gister en ik ben zelf ook nog niet helemaal nuchter. Dan ga ik even naar huis om me op te frissen voor het optreden van vanavond!