Na het album Meta in 2017 en Curiosity van 2018 komt de Nederlandse multi-instrumentalist en componist Christiaan Bruin nu met zijn derde album onder de naam Inventions: Logica.
Waar Meta gaat over technologie, evolutie, bewustzijn en kunstmatige intelligentie, gaat Curiosity onder andere over wiskunde en abstracte wiskundige vormen als de cirkel, driehoek en kubus. Logica snijdt weer een ander thema aan, de verbinding van onze taal met wiskunde. De informatie in True Music Guide nummer 8 die bij dit album zit zegt daarover het volgende: “Als we ons een taal voorstellen die bevrijd is van overtolligheden, wat vertaald kan worden naar een analoog, symbolisch systeem van logica, dan zou dat systeem wiskundig kunnen worden beschreven. Door logica en wiskunde te bestuderen, bestuderen we in feite de structuur van ons denken”. Ook dit thema zegt veel over de muzikant en filosoof in de dop Christiaan Bruin. Lees daarover ook het interview met de man achter Inventions.
Verwacht met Logica muzikaal geen verlengde van Meta en Curiosity. Muzikaal gezien staan de albums ook los van elkaar. Op Meta hoor je popmuziek met progressieve invloeden. Curiosity valt te omschrijven als progressieve, orkestrale en symfonische (dream)pop met invloeden van muziek van Steve Reich en Phillip Glass. De muziek op Logica is weer een mix van relaxte soundscapes en cinematografische muziek waarin klassieke elementen, melodieuze prog-pop de boventoon voeren. Deze diversiteit is wat Inventions ook zo bijzonder en uniek maakt.
Het album telt zeven nummers met een totale speelduur van 55 minuten. Het titelnummer Logica en The Sum Of All Things klokken beiden ruim boven de tien minuten. Uiteraard doet Christiaan Bruin op Logica alles zelf. Met uitzonderingen van saxofoon en fluit die Theo Travis voor rekening neemt. Orkestraties zijn van DOT Quartet.
Het relatief korte openingsnummer Platonics laat vooral toetsen en een klassieke symfonie horen die ondersteund worden door een almaar toenemend marsritme. Het titelnummer Logica heeft een atmosferische en instrumentale verscheidenheid. Het nummer begint rustig in een melancholieke sfeer en fluitspel gespeeld door Theo Travis. Daar doorheen horen we de verteller (vertolkt door Andy Rowe) die de details van het verhaal en het concept vertelt. Verderop maakt de verteller plaats voor de zang van Christiaan Bruin zelf. Zijn stemgeluid is nogal atypisch en er een waarvan je kan houden of niet. Muzikaal houdt Logica het midden tussen Pink Floyd, Alan Parsons en King Crimson, maar net als bij veel muziek van Bruin hoor je ook flarden van Mike Oldfield. Gaandeweg doet een jazzy en raspende saxofoon (Theo Travis) de intrede en ontstaat een licht chaotisch klinkend deel. Plots verandert de sfeer door de overgang naar een stuk met poppy-achtige melodieuze zang, een stuk met koperblazers en een orkestraal getint outro. Het is symptomatisch voor de muziek van Christiaan Bruin en kunst met een grote k.
Mind Of God is een mix van ontspannen zang en romantische melodieën. De vocalen zorgen voor een droevige sfeer. Op Beholder’s Eye gaat de verteller met een radiostem verder met het vertellen van het verhaal. De vervormde zang van Bruin zorgt voor een vreemde sfeer, waarna het nummer kantelt met bombastische orkestraties die worden afgewisseld met vervormd gitaarspel. In het tweede deel keert de bombast terug die versterkt wordt door stevige drums en percussie.
Op Three Worlds, Three Mysteries horen we nogmaals de verteller. Er volgt een overgang naar een klassiek stuk met uiteenlopend toetsenwerk die het geheel weer een filmachtig karakter geven. De melodieën zijn bloedstollend mooi en ademen een sfeer van hoop. Ook Citadels kent een soortgelijke opbouw naar een instrumentale climax in het tweede deel. Een saxofoonsolo markeert de overgang naar een verstild en donker stuk. Deze vloeit naadloos over in kerkorgel-achtige klanken die de intro vormen van het afsluitende The Sum Of All Things. Het 13 minuten durende nummer zorgt voor een passende slotakkoord van dit fraaie album.
Geheel in stijl en typisch Inventions is het artwork (het schilderij “Archaic Remants Of The Human Psyche” van Marcus Spriger). Ook daarin onderscheid Inventions zich van anderen, maar legt tegelijk de verbinding met Meta en Curiosity. Ik was lang verbaasd over de aanhoudende hoge kwaliteit van alles wat van Christiaan Bruins hand komt. En dat in combinatie met de kwantiteit. Logica is weer een bevestiging dat kwantiteit en kwaliteit hand in hand kunnen gaan. Daarom maak ik wederom een zeer diepe buiging voor deze grote componist.
Inventions – Logica
313
vorig bericht