Foto door: Bil Zelman
Vorig jaar stond sing- and songwriter Jason Mraz in de Ziggo Dome, en ook dit jaar is hij weer van de partij. Dit keer met een andere insteek. Het laatste album van hem is volledig akoestisch en de zaal is hierop aangepast door het hebben van alleen maar zitplaatsen. De concertzaal is niet uitverkocht vanavond, maar dat wil niet zeggen dat Jason er geen spectaculair optreden van wil gaan maken.
Voor het geheel begint wordt de aankondiging gedaan door niemand minder dan Jason zelf. Het hele publiek gaat dus meteen al uit zijn dak en geven hem onder andere knuffels, brieven en ook een ballon. Jason grapte al “zelfs met kerst krijg ik niet zoveel cadeautjes!”.
Het voorprogramma van vanavond is de vrouwenband Raining Jane. Ze hebben maar twee nummers gespeeld uit hun eigen repertoire waarvan de “Oh Song” het meest in de smaak lijkt te vallen. Hierna vertelt Mona de drumster van de band over het ontstaan van de band en hun samenkomst met Jason Mraz een aantal jaar eerder.
Raining Jane is een band bestaande uit vier vrouwen, welke al vijftien jaar samen bezig zijn in de muziek wereld. Ze hebben ondertussen samen met Jason het album Yes! Uitgebracht en toeren hier dus nu samen mee. Jason zegt zelf erg blij te zijn nu eindelijk in een “girl-group” te mogen zingen.
De rest van het concert gaan ze samen verder als een band. Waarin de oude nummers akoestisch opnieuw worden uitgevonden en het nieuwe album veel aandacht krijgt.
Ook is er veel ruimte voor improvisatie, zo gaat “Lucky” over in de alom bekende nummers: Sweet Child ‘o Mine(Guns ‘n Roses) en bijvoorbeeld True(Spandau Ballet). Van het nieuwe album komen onder andere de nummers “Hello Beautifull thing” voorbij, waarin de drumster een papiertje aan haar broek heeft hangen waarop ze trommelt, met daarop de tekst “Hoi Lekkerding!” wat refereert naar de titel. En ook de nummers Love Someone, Quiet & Shine van het nieuwe album vallen goed in de smaak.
Tussen de liedjes door zoekt Jason veel contact met het publiek, door vragen te stellen, dansmoves aan te leren en grapjes te maken. Gelukkig zijn de meeste fans niet te beroerd om even mee te zwaaien of te zingen en wordt Jason’s moeite erg op prijs gesteld.
Een van de opvallende dingen tijdens het optreden was “Mr. Curiosity” , gespeeld door alleen Jason op piano. Hij maakt tijdens het nummer ook een uithaal naar opera zang, en haalt daarbij zelfs de hoge noten! Hij krijgt dan ook een luid applaus.
Na de pauze laten Jason en Mona ons een aantal “Vakantie foto’s” zien. Ze waren samen naar Antarctica geweest voor een persconferentie over klimaat veranderingen. Met een leuk filmpje van de reis bij het liedje “Long Drive” maken ze het verhaal compleet.
En ook switcht Jason nog even van het normale podium, naar een kleiner podium midden in de zaal. Hierin werd hij vergezeld door gast artiest Toca Rivera. Waarmee hij twee nummers zingt welke aangevuld worden met stukjes van onder andere “Our House” van Madness. De helft van het publiek verlaat dan ook zijn plekje om het even van dichtbij te gaan kijken.
Om af te sluiten krijgen we toch nog even de hits waar iedereen op gewacht heeft. “I’m Yours” en “I Won’t Give Up” zorgen dan ook voor de nodige knuffelende stelletjes. Al met al een erg gevarieerd akoestisch optreden met gast artiesten, mooie samenwerkingen en vooral onverwachte muzikale combinaties.