Jasper Steverlinck – Night Prayer

Jasper Steverlinck is nog geen bekende naam in Nederland. Toch stond deze Belg met zijn indierockband Arid reeds op Pinkpop en Lowlands en speelde Arid in 2011 en 2012 nog als support van K’s Choice op Nederlandse podia. Steverlinck probeert het nu solo, met zijn nieuwe album Night Prayer.
 
Er is behalve de voorgeschiedenis met Arid nog een reden waarom de Nederlandse metalliefhebber Jasper Steverlinck zou kunnen kennen. Hij werkte reeds twee keer samen met Arjen Lucassen, voor On This Perfect Day van Guilt Machine en voor Timeline van Ayreon. En sinds kort staat zijn naam ook in de contactlijst op de smartphone van Sharon den Adel van Within Temptation. Jasper en Sharon zaten samen in de Belgische tv-show Liefde voor Muziek, waarin een reeks bekende artiesten elkaars nummers naar hun hand zetten. Jasper bracht er een intieme versie van doorbraakhit Ice Queen, terwijl Sharon een symfonische versie bracht van Things That I Should Have Done, Jasper’s single uit 2015. In de tv-show zie je ook hoe ze samen spontaan een duet brengen van Don’t Give Up (van Peter Gabriel en Kate Bush). Vast allemaal te vinden op YouTube. De covers die Jasper bracht in Liefde voor Muziek, dus ook die van Ice Queen, staan op de extra CD bij de deze zomer uitgebrachte Deluxe-versie van Night Prayer.
 
Blijft de vraag of je als metal- en rockliefhebber een meerwaarde zal vinden op Night Prayer. Het album bevat in hoofdzaak akoestische nummers, op piano en gitaar. Daarin staan de stem van Steverlinck, met een uitzonderlijk bereik, en zijn songschrijverscapaciteiten centraal. De songs lopen over van emoties (liefde en vooral verloren liefde, geluk en vooral verloren geluk, …) en de al bij al bescheiden arrangementen met strijkers zetten de intimiteit nog wat dikker in de verf. Een paar nummers hebben een opbouw en overgangen die je ook in de prog terugvindt, maar door de beperkte bandbezetting heb je dat niet altijd meteen door. Een aantal tracks zou gebaat zijn bij een meer bombastische metal-aanpak met huilende, gierende gitaren. Een beetje zoals Freddie Mercury pas echt vocaal uitblinkt door er Brian May naast te zetten. Dat uitgedaagd worden, dat mekaar opjutten en zo de grenzen van je kunnen opzoeken, dat ontbreekt op Night Prayer. Op het album als geheel zouden één of twee stevige rocktracks de overige akoestische nummers overigens nog meer diepgang gegeven hebben, maar alle begrip voor de zoektocht naar eenvormigheid van producer Jean Blaute.
 
De vergelijking met wijlen Jeff Buckley moet Steverlinck al zowat zijn hele carrière meezeulen en dat cliché wordt op Night Prayer met zowat elk nummer bevestigd. Tegelijk zijn die tere, intieme, akoestische en van melancholie en liefdesverdriet overlopende songs natuurlijk ook net het materiaal waarin Steverlinck alle groten naar de kroon steekt. Hij is geen ‘goede vervanger’ omdat Buckley er niet meer is, hij is gewoon anders en misschien wel beter dan Buckley. In een rechtvaardige wereld zou zijn Here’s To Love een wereldhit moeten zijn. Net als That’s Not How Dreams Are Made en Broken.
 
Het is voor Nederland nog niet te laat om Jasper Steverlinck aan het hart te drukken. Je kan hem op 8 september aan het werk zien in Bergen-op-Zoom (PopMonument), maar hopelijk volgen er nog meer shows. Zoniet wordt het wachten tot hij een telefoontje krijgt van Arjen Lucassen of Sharon den Adel.