Drift is een combinatie geworden van oud en nieuw. Drift is in elf minuten een soort medley/verzameling geworden van Enuma Elish. Grof genomen is het een reis van begin tot eind die in vieren te delen is. De eerste drie minuten worden gekenmerkt door een flinke, stevige dancebeat dat uitkomt in een tekst die achterstevoren afgedraaid lijkt te zijn. In de actualiteit bezien wellicht het nieuwe Olympische lied voor de Franse equipe in Sotsji. Via wat onderwatergeluiden komen we weer in de dancetrance om na negen minuten de rust te zoeken en via een Philip Glass of Robert Fripp geluid het nummer af te sluiten. Daarnaast vinden we nog drie nummers van Enuma Elish die geremixt zijn. Eén daarvan is een favoriet van mij: The Flood. Drums zijn echter vervangen door computers en het geheel heeft een wat sterielere uitstraling gekregen. De stem van Jenx blijft behouden, maar het geheel is mij een beetje té. Ook The Loss en Chains Of Labor hebben een facelift gekregen. Het blijft een combinatie van metal en dance en op Drift is ook The Flood wel mijn favoriet. Nieuw nummer Element is geheel instrumentaal evenals Renewal. Laatsgenoemd nummer heeft meer afwisseling dan Element. Het nummer begint in een donkere sfeer om na drie minuten wat actiever te worden. Er ligt een pulserend ritme aan het nummer ten grondslag, maar kent niet het beukende beatgeluid dat we eerder op de cd tegen zijn gekomen.
De koude douche is achteraf wat overdreven, maar lauw is die wel. De kern van het beestachtige geluid is wel aanwezig, maar dan nog altijd in de nummers die Enuma Elish ook hadden gehaald. De mix tussen metal en dance is gelukt, maar je moet er wel van houden.