Joe Principe (Rise Against): "De American Dream is een farce geworden"

Rise Against is zonder twijfel één van de meest succesvolle punkrock bands van het moment. Niet veel bands in dat genre staan op grote festivals. Met hun gelikte punkrock lukt het deze mannen uit Chicago wel. Onlangs verscheen hun nieuwe album, Nowhere Generation. Ik sprak met bassist Joe Principe.
Het nieuwe album klinkt weer goed. Ik heb begrepen dat de release een paar keer is uitgesteld voor de pandemie?
Ja, het album was al twee weken voor de pandemie klaar. We hoopten dat het mee ging vallen en de pandemie snel over zou zijn. We hebben intussen drie verschillende datums moeten plannen voor de release van het album, omdat we het graag met shows wilden promoten. Nu langzaam maar zeker er weer meer podia openen hebben we besloten niet langer meer te wachten en de plaat uit te brengen. Het was wel een enge periode… Stel dat de pandemie nog vijf jaar zou duren. Zouden er dan nog wel bands en clubs zijn?
Jullie nummer Broken Dreams Incorporated maakt deel uit van de DC Comics ‘Dark Nights: Death Metal’ soundtrack. Als comics fan vond ik dat erg tof. Lees je zelf comics?
Dat was een onbekende wereld voor me. Ik groeide niet op met comics, maar onze gitarist Zach wel. Hij opende mijn ogen. Ik vind het nu tof om deel uit te maken van die wereld. Ik ontdekte dat er veel parallellen zijn tussen de wereld van comics en punk rock counterculture. Ik realiseer me nu hoe groot de comics wereld is en hoe populair. Steeds meer mensen die ik ken lezen ze ook.
Kun je iets vertellen over de thema’s van het nieuwe album?
Het algemene thema is het besef dat onze jeugd met nogal wat dingen worstelt. Het valt niet mee voor hen om het hoofd boven water te houden. We vertellen ze over de ‘’American Dream”, maar die houdt tegenwoordig in dat je, als je naar school gaat en een baan krijgt, je je dagelijks levensonderhoud niet of nauwelijks kunt betalen. De mensen boven aan de ladder hen trappen hen neer. De nummers gaan over wat wij kunnen doen om onze jeugd een betere toekomst te bieden. De American Dream is een farce geworden. Mensen zijn zo inhalig… Het is bijna onmogelijk voor jongeren om in de stad te wonen. Ze eindigen met een hoge credit card schuld om die kosten te betalen en uiteindelijk gaan velen van hen weer bij hun ouders wonen.
Hoe belangrijk is de boodschap in jullie muziek?
De boodschap is de drijvende kracht achter onze muziek. Ik heb niets tegen de meer luchtige bands die zingen over liefde en relaties, maar als iemand die in de punkrock scene opgroeide, weet ik dat onze muziek een prima platform is om een positieve boodschap te verkopen. Mensen luisteren naar ons en we kunnen dat dan net zo goed ten goede benutten. We willen niemand iets opdringen, maar door met onze muziek onze ideeën te presenteren en mensen aan het denken te zetten kunnen zij hun mening vormen. Dat voelt goed.
Donald Trump gaf de punk scene nogal wat om boos over te zijn muziek over te maken. Hoe moet dat nu hij niet maar aan de macht is?
Er zal altijd nog wel wat overblijven om over te schreeuwen. Sinds de start van onze band hebben we drie verschillende presidenten voorbij zien komen en er waren altijd zaken die veranderd zouden moeten worden. Het is ons doel aan te geven wat we kunnen doen om de wereld te verbeteren, niet enkel om aan te wijzen wat negatief is.
Ik heb begrepen dat je vegan bent. Gaat dat je makkelijk af?
Het gaat me inmiddels best goed af. In het begin was het lastiger. Maar ik vind het fabrieksmatige boerderijwezen verschrikkelijk en wilde er niet langer aan bijdragen. Ik vond het in eerste instantie met name moeilijk om geen melkproducten meer te gebruiken. Maar de gedachte dat dieren vol met steroïden worden gestopt die uiteindelijk in de voeding van onze kinderen komen haalde me over. Zonder het iemand te vertellen werd ik een week lang volledig vegan. Toen dat mee bleek te vallen, ben ik dat gebleven. Ik moet wel opletten, tegenwoordig is er ook veel vegan junkfood, haha.

Related posts

Maanvlinder: We blijven onszelf verrassen

Skroetbalg: Doordachte simpelheid

Forlorn: Midsommar Metal!