John Coffey – Bright Companions

Het is het platenlabel Suburban weer gelukt om een pareltje in huis te halen. Echter is dit geen pareltje wat blinkend zal liggen stralen in een vitrine. Deze parel is ruw, rauw en hard. We hebben het over het nieuwe album “Bright Companions” van de Utrechtse band John Coffey. De band bestaat ondertussen al een aantal jaar en heeft de laatste tijd flinke sprongen gemaakt. Deze komen allemaal samen op deze nieuwe plaat. Vanaf het allereerste moment slaat op “Bright Companions” de vlam in de pan.
De mannen houden niet van een trage intro op hun plaat. Meteen ter zake en daardoor is opener “Announce” direct een straight-in-your-face nummer. Rauwe gitaren en een hoop geschreeuw dendert door je speaker. Geen nonsens, geen gedoe… gewoon spelen! Op hun nieuwe album houden ze dit vanaf het begin tot eind vast. Het hoge tempo en het bulderende stemgeluid van zanger David imponeert. Is de band in een vakje te plaatsen? Eigenlijk niet! Ze hebben een stevige Rock ’n Roll in huis, gooien er graag een behoorlijke dosis Screamo in, maar ook zijn er sporen van Punkrock en Speedrock te bespeuren. Kortom een band voor liefhebbers van stevig gitaarspel en energieke zang.
Op “Bright Companions” pakken alle eerder genoemde stijlen dan ook schitterend uit. Geen moment verslapt de band en slechts de overgangen van het een naar het andere nummer in de speler is het moment dat de luisteraar rust gegund wordt. Soms lijkt een track even een rustelement te hebben. Hiervan is “Whispers” zo’n voorbeeld. Dan blijkt David ook gewoon te kunnen zingen, maar niet veel later gaat hij toch weer voluit. Het kan dan ook niet anders dan dat shows van John Coffey enorm explosief zijn, waarbij er flink wat gesprongen en gebeukt wordt. Natuurlijk kent Nederland Peter Pan Speedrock, maar John Coffey gooit er graag nog een schepje bovenop. Liefhebbers van snel gitaarspel en harde muziek zouden echt een show van ze moeten gaan zien.
Tekstueel hebben de heren vast en zeker lang liggen stoeien op titelnummers. “Oh, Oh, Calamity”, “I, In The Year 18” of het meer poetische “I’Ve Got A Bastard Virus And I Don’t Even Know Where It Came From”. Wie de teksten van de band tijdens het beluisteren niet helemaal kan volgen kan gelukkig terecht in het boekje wat bij het album zit. Hierin staan alle teksten en ziet een aantal mooie foto’s van de band. De verpakking ziet er overigens goedverzorgd uit. Een mooi uitklapbaar digipak geeft de luisteraar weer echt een product in handen. Geen flinterdunne kartonverpakking waar met mooie nog net de cd in past. John Coffery levert met dit product kwaliteit en heeft gelukkig ook aan het artwork gedacht.
De formatie uit Utrecht mag dan ook trots zijn op hun nieuwe geluidsdrager. “Bright Companions” is een ware aanwinst voor Nederland en zal de band een flink aantal optredens gaan opleveren. “John Coffey, Like the character from the Green Mile, spelled the same”