Home » Johnny Thunders – Cosa Nostra: Live At The Mudd Club Gothenburg 1983

Johnny Thunders – Cosa Nostra: Live At The Mudd Club Gothenburg 1983

door Cor Schilstra
478 views 2 minuten leestijd

Voor velen is hij (nog steeds) de Godfather van de punk; Johnny Thunders. Van 1952 tot 1991 heeft hij deze wereld mogen bewandelen en in deze toch wel korte levensduur heeft hij vooral veel aanhangers van de punk beweging kunnen inspireren.

Nog voor zijn werk als Johnny Thunders (met meerdere tijdperken The Heartbreakers en kortstondige andere bands), wat als pionierswerk voor de punkscene gezien wordt, was er trouwens zijn aandeel als mede oprichter van de legendarische New York Dolls (één van de inspiratiebronnen van onder andere Kiss). De man is een icoon geweest in zijn tijd en deze live registratie geeft toch wel een mooi tijdsbeeld weer. 

Toeval of niet, deze opname van 16 juni 1983 is, net als Stations Of The Cross (september 1982), opgenomen in The Mudd Club in Gothenburg. De echt grote fans zullen deze (of vergelijkbare) opnames vast al hebben, maar voor de doorsnee luisteraar is dit door Golden Robot Records gereleasete album een rauwe, maar ook eerlijke registratie van punkrock  in zijn meest oorspronkelijke vorm. Eerlijk gezegd heb ik vele bootlegs gehoord waarvan de muziekkwaliteit op zich veel beter was, maar aan de andere kant klopt het aan alle kanten rammelende totaalplaatje wel; je kan de chaotische sfeer en de hysterische energie bijna proeven.

Zo’n waarheidsgetrouw document kan ook enkele ideaalbeelden behoorlijk aan gruzelementen helpen. De geluidskwaliteit is zoals eerder gezegd, niet bepaald geweldig en qua inzet van de band, krijg je ook niet op alle vlakken optimale prestaties. De opener I Love You bijvoorbeeld, duurt zelf maar anderhalve minuut, waarna een halve minuut stemmen en aanklooien toch de verhouding een beetje scheef trekt, maar Personality Crisis spant wat dat betreft de kroon;  twee minuten muziek gevolgd door bijna twee minuten publiek en geneuzel. Hier lijkt het door het volume van het publiek in deze registratie, alsof deze opname niet uit het mengpaneel, maar van een walkman (ja, die had je toen nog) of een microfoon midden tussen het publiek, afkomstig is. Al met al heb je amper een half uur (rammelende) muziek te pakken met deze registratie. Desondanks moet ik zeggen dat die expressievolle Sad Vacation, uitgebouwde So Alone, en rouwdouwers Chinese Rocks (oorspronkelijk van Richard Hell en Dee Dee Ramone) en Born To Loose, toch stiekem weer indruk maakten.

Kijk ook eens naar