Jonestown – Dyatlov

Jonestown startte in de winter van 2013. Al gauw werden er twee EP’s in eigen beheer uitgebracht, maar na twee jaar waren de heren zelfverzekerd genoeg om het debuutalbum Aokigahara uit te brengen. Het album werd door Metal Hammer genoemd in de lijst van beste albums van 2016. Bij de streamingdiensten konden ze met één miljoen streams ook niet meer onder deze band uit. Het gevolg was dat de band een graag geziene gast werd op diverse festivals. 2017 stond daarna in het teken van het schrijfproces voor de opvolger.
Er werd wederom een beroep gedaan op Daniel Kerr van de Avenue Studios omdat Jonestown het gevoel heeft dat Daniel precies weet hoe de band moet klinken. Van de 30 demo’s die de band had klaarliggen, zijn er uiteindelijk tien op het album Dyatlov gekomen. Ook nu weer heeft Jonestown met de titel van het album gekozen voor een verwijzing naar een berg. In dit geval wordt er verwezen naar het Dyatlov Pass mysterie waarbij negen mensen op onverklaarbare wijze om het leven zijn gekomen.
Wanneer je het album beluistert zijn er ook vergelijkingen met een besneeuwde berg te maken. Allereerst lijkt het geluid op Dyatlov uit graniet te zijn gehouwen en zou menig lawine kunnen ontstaan wanneer je het album flink hard beluistert. Dat is trouwens ook de enige optie met dit album.
Dyatlov is namelijk bruut en krachtig en in het geluid van Jonestown zeker elementen van Lamb Of God te herkennen. In Burn Victim en Blunt Force Nihilist is het juist de krachtige zang met ontembare muziekmuur die de aandacht opeist. Maar ook het Franse T.A.N.K. sluimert ergens in de composities rond. Het geluid is bruut doch enigszins melodieus en heeft drumwerk dat onophoudelijk als katalysator werkt.
Titelnummer Dyatlov heeft dat zeker ook in zich. Een sterke groove ligt aan de basis van de compositie en iets van een breakdown wordt sterk ingezet. Ook de muziekmuur wordt in The Scorpion And The Frog razendsnel opgetrokken. Hier is er sprake van wat variatie in zang en het opzwepende karakter wordt onverwacht aan het einde wat terug gedrongen tot een rustig einde. Een kort moment om even op adem te komen, maar dat verdwijnt als sneeuw voor de zon bij The People’s Temple. En zo gaat het nagenoeg een heel album door. Brute metal die gesterkt worden door fraaie riffs en sterk en strak drumwerk met daaroverheen een geweldig stemgeluid.
Abyss wijkt enigszins af omdat hier een relatief gangbaar ritme aan de basis ligt en afsluiter The Pass begint met een rustig muziektafereel en vrouwelijke zang die als een sirene de negen bergbeklimmers zou hebben geroepen met het aantrekkelijke stemgeluid. Het houdt geen negen minuten aan, maar de sirenezang blijft wel de hele compositie op de achtergrond een ieder lokken naar de oversteek.
Dyatlov mag zeker gerekend worden tot één van de krachtigste albums van dit jaar. In het geluid is de invloed van Lamb Of God zeker aanwezig, maar Jonestown heeft daar dan toch weer een eigen draai aan gegeven.