Het eerste nummer van het album, Blew Up, is al gelijk een goede binnenkomer. Met een blues-rock intro en sterke hook, weet Lang meteen de juiste toon te zetten. De tweede track is net zo catchy, al ligt bij Breakin’ In het accent meer op de veelzijdige vocals. De veelzijdige vocals komen echter over het gehele album terug. Bij ieder nummer weet Lang een net iets andere sound neer te zetten zonder dat het album onsamenhangend wordt.
Van het elf nummers tellende album zit echt iedere track goed in elkaar. Op het gebied van instrumenten en compositie zijn er mooie keuzes gemaakt. De gitaarsolo’s, riffs, percussie, zangstukken ect., het klopt. Daarbij komen nog de subtiele piano en gitaar stukjes die ervoor zorgen dat je iedere luisterbeurt weer iets nieuws ontdekt. Af en toe klinkt het net iets te gelikt, maar dat is een kwestie van smaak.
Een nummer dat er toch uit weet te springen is The Truth. Het is een beetje een melancholisch nummer, maar met een zekere frustratie erin. Lang weet in dit nummer de juiste snaar te raken en het gevoel over te brengen. Zowel in zijn spel als zang is de emotie te horen. De andere nummers hebben ieder hun eigen charme. Not Right swingt lekker, de titeltrack een mooie dynamiek en What You’re Looking For een sterke bridge. Al met al is Fight For My Soul een zeer waardige opvolger die de wachttijd meer dan waard was.