Joost De Lange Band – Lonesome Wolf

De Zeeuwse zanger/gitarist Joost de Lange draait al een hele tijd mee. De huidige triobezetting met de Belgische ritmesectie Ramses Donvil (drums) en Mitchell Goor (bas) kwam echter pas in 2015 tot stand. Lonesome Wolf is de viifde studioplaat van de band, maar tegelijkertijd de eerste in deze bezetting.
Het geluid is ouderwets en nieuw tegelijk. Ouderwets in de zin van de composities, die vooral erg naar de jaren zeventig smaken, nieuw in de uitvoeringen. De Joost de Lange Band is geen gitarist-met-begeleiding, het is veel meer een groovende eenheid als bands als Monster Truck. Logischerwijs is het gitaarwerk bepalend in een band als deze, maar tegelijkertijd zitten er heel veel riffs tussen waarin de heren gedrieën optrekken.
Op één na klokken alle tracks op zo’n vijf tot zes minuten en dat is in dit genre logisch. Het meeste is sowieso mid-tempo en dan moeten er ook nog gitaarsolo’s ingepast worden. Dat gebeurt wel op een heel organische manier, waarbij de solo het liedje aanvult en niet andersom. A propos solo’s: de wahwah-solo’s zijn om van te smullen! Het wordt eigenlijk nergens wild en ongecontroleerd. Het heeft veel meer het gevoel van oude classic rock, waarbij agressie veel minder een rol speelde dan groove, met randjes funk, soul en natuurlijk blues. Er zijn ook regelmatig gitaarloopjes te horen waarbij je eerder aan seventies rock denkt dan aan pure blues. Het stemgeluid van De Lange is typisch bluesrock: niet per definitie heel herkenbaar, maar wel met een fijn rauw randje en voldoende soepelheid om de songs nog wat extra kleur te geven. In zijn gitaarspel is vooral de invloed van Rory Gallagher te horen. Je kunt slechtere voorbeelden hebben…
De productie, van de band met Guido Aalbers, is er ook debet aan dat Lonesome Wolf als een echte eenheid voelt. Het mooie, volle geluid geldt ook voor bas en drums, waarmee er een mooie balans ontstaat die de groove mooi naar voren laat komen. Het gevoel van ontspanning in de uitvoeringen doet de rest. Gek genoeg heb geen geen echt favoriete tracks op dit album. Wel veer ik iedere keer weer op bij lekkere wendingen, loopjes en riffs, want daar staat Lonesome Wolf vol mee.
Het gitaarwerk en de solo’s van De Lange zijn natuurlijk heel prominent. Maar desondanks voelt dit als een echte bandplaat aan, veel meer dan bij bluesrocktrio’s gebruikelijk. Het komt wel overeen met bands als Monster Truck en Voltage: ze doen goed beschouwd niets nieuws, maar ze zijn er verdomd goed in het gevoel te vangen dat classic rock en blues zo ontzettend lekker maakt. En daar is niets mis mee, zoals ook op Lonesome Wolf te horen is.
Joost De Lange Band website