De Ierse harpiste en zangeres Joy Shannon levert met An Chailleach vooral een heel mooi album af. Waar de band zelf de muziek omschrijft als neofolk is de omschrijving Heavenly voices veel beter passend. De overwegend rustige nummers zijn stuk voor stuk kleine verhaaltjes. Daarin speelt naast de harp de zang de grootste rol. Enige probleem van deze plaat is dat het allemaal teveel in hetzelfde segment blijft hangen. De nummers hebben allemaal dezelfde sfeer en gevoel. Erg mooi gedaan maar met vijftien nummers duurt het net iets te lang. Sta je echter open voor rustige (harp en folk)muziek en droom je graag weg op de tonen van mooie muziek dan is An Chailleach zeker de moeite waard. De kwaliteit van de muzikanten is namelijk gewoon erg hoog. Shannon werkt samen met de darkfolk band Osi and the Jupiter, Kai Uwe Faust van Heilung, Leile Abdul-Rauf, Jessica Way en Emily Jane White. Het levert hypnotiserende ambient nummers op die soms behoorlijk de diepte ingaan. Hoewel er geen echte uitschieters op deze plaat staan zijn Song of my Father en Cor Bán (Tar Aráis Dom) op het einde van de plaat emotionele hoogtepunten. Het tekent de kwaliteit en professie van de muzikanten. Het melancholische en dromerige karakter is veelzeggend voor de sfeer van de rest van deze plaat. An Chailleach is een zeer mooie en rustgevende luisterplaat. Iets meer schwung en variatie had het net dat beetje beter kunnen maken. Nu is het vooral genieten van hypnotiserende melancholie en heel veel kwaliteit. Ook mooi…