Een catchy en goed uitgevoerde mix van ouderwetse classic rock en NWOBHM, zo zou je inderdaad de muziek van Jupiter Cyclops kunnen omschrijven. Worlds Between is het debuutalbum van deze mannen uit de woestijn van Phoenix, maar eigenlijk klinkt dit best wel als een reeds jarenlang goed geoliede machine, waar de rond-dwarrelende zandkorrels wel een bite mee kunnen geven, maar de machine absoluut niet tot stilstand kunnen brengen.
De mannen weten hoe ze een pakkend deuntje in elkaar moeten draaien en ook individueel kunnen we hier van zeer bedreven muzikanten spreken. Een solide ritmesectie met zo nu en dan echt bijzonder te noemen bas bijdragen, een zanger met de juiste verhoudingen aan melodie en gruizig randje, en gitaarbijdragen waar ik bij momenten jaloers van kan worden. Wel zijn deze gitaren naar mijn smaak schel genoeg (had wel wat dikker en warmer gemogen, zo nu en dan), maar dan nog kan ik het qua spel heel erg waarderen. Muzikaal is Jupiter Cyclops zeker geen vernieuwer, maar de combinaties van soms bijzonder bekend klinkende elementen, worden wel met enthousiasme en kunde gebracht. De overzichtelijke en heldere productie, die toch nog net genoeg ruwe randjes heeft overgelaten, kan ik ook wel als zeer passend bij de muziekjes ervaren.
Enkele luistertips: Between Worlds, met een heel fijne opbouw naar de catchy en solide Priest-achtige beukende riff en Chemical Voodoo met een meesleurende drive die je doet denken aan een stoner-concept. Ook een zeer kundige en smakelijke bas-lijn hier trouwens. Voor de liefhebbers van net iets dwarsere, hoekiger stukken is er nog iets te smullen aan het eind van het album, bij de nummers Way Down Below en Lumerian Nights.