Jupiter Hollow – Odyssey

Soms word je wel eens getroffen door een stel ‘nozems’ die met composities komen waar anderen dertig jaar voor moeten werken. Herinner je bijvoorbeeld nog de band Silverchair die in 1995 met het album Frogstomp alles en iedereen deed verrassen. Of Aspera (later Above Symmetry) die met Ripples een onuitwisbare indruk wisten te maken.
Vanuit Canada verblijden Grant MacKenzie en Kenny Parry mij in 2017 die onder de naam van Jupiter Hollow met hun EP Odyssey de muziekindustrie lichtelijk doet trillen. Samen creëren ze een compleet geluid met stevige progressieve invloeden. Grant MacKenzie (21 jaar) verzorgt het gitaar-, bas- en keyboardgeluid terwijl Kenny Parry (18 jaar) zich druk mag maken over de zang, de drums en eveneens de toetsen.
Beide muzikanten lijken hun hele leven reeds gewijd te hebben aan het maken van muziek en hebben in elkaar de juiste partner gevonden om hun bijzondere muziek te produceren. Een eenvoudig voorbeeld van 1+1=3. Hun zeer verfrissende, experimentele progressieve metal heeft zeker een oorsprong in bands als Pink Floyd, Tool en Tesseract, maar het valt niet te ontkennen dat ook landgenoten Rush van invloed zijn geweest.
Dat wordt al duidelijk in het nummer Deep In Space. Een compositie met een zeer explosief karakter. Het bijzondere zanggeluid van Kenny Parry neigt een beetje naar het geluid van Geddy Lee in de beginjaren van Rush. Grant MacKenzie speelt met de gitaarriff een heftig spel met het krachtige en energieke drumwerk van Kenny. Het geheel wordt gesausd met mississippisouthernrockgitaargeweld. Daarnaast gebruikt het duo ook zeker een aardig bluesy-funkygitaarloopje om het geheel aan elkaar te breien.
In Ascending laat Jupiter Hollow zich van een andere muzikale kant zien. Het start prachtig en lijkt wat op het atmosferische geluid van het Franse Klone. Het geheel heeft een ingetogen doch explosief karakter.
Mythologisch worden we verrast met Hades Heart waar zeker de geest van Rush terugkomt. Het duo doet waar het goed in is. Namelijk werken naar een hoogtepunt dat stevig naar boven wordt gestuwd.
Over 50 Years is misschien de meest controversiële en experimentele compositie van deze EP. Zanger Kenny Parry laat hier horen waarom hij zo uitermate geschikt is om binnen Jupiter Hollow de rol van zanger en voorman te vervullen. Aardige tegenstelling is het krachtige muzikale karakter terwijl er over Peace on earth wordt gezongen. Zeker wanneer de grunts binnenstormen als een winterse storm en zich een ontwarbare kluwen ontstaat die zich met behulp van zenuwslopende gitaarklanken om het geheel heen wikkelt.
Titelnummer Odyssey is misschien de meest toegankelijke en progressieve compositie op de EP. Het is een klinkend en goed opgebouwd nummer met saillante details door het nummer heen. Deze compositie laat zich horen als een episch verhaal waarin theatrale aspecten sterk naar voren komen in combinatie met pakkende melodieën, krachtige zangpartijen en gevoelige passages.
Voor 2017 is Jupiter Hollow een verrassende band die deze reviewer goed weet te raken met zijn toch onorthodoxe progressieve metal. De combinatie van de uitnodigende en snijdende muziek en de messcherpe zang zorgen voor een verfrissend begin van het jaar.