Bruut, bruter, bruutst. Dat is het motto voor deze zondagmiddag. In plaats van bij je schoonouders op de thee te gaan kun je namelijk bij Willem Twee deze middag genieten van een lekkere bak herrie.
Opener Justice For The Damned speelt kort, slechts 20 minuten maar geeft in die tijd wel alles. Beukende hardcore from Down Under die het voor elkaar krijgt al een moshpit op de been te krijgen. Dat is toch niet slecht voor de eerste act.
Vulvodynia laat zich niet intimideren door de bruutheid van hun voorgangers, want ze zijn natuurlijk meesters van de slam death metal. Met de pig squeals die zij produceren zouden biggetjes de Boze Wolf wegjagen van hun kwetsbare huisjes. Die lompe drums, die riffs die je broekspijpen doen waaien… Deze jongens uit Zuid-Afrika weten gewoon precies wat een fan van slam wil horen.
Ik keek reikhalzend uit naar het optreden van Venom Prison. Met alle goede pers die deze band rond Larissa Stupar, nu al nieuw boegbeeld van de powervrouwen in extreme metal, heeft gekregen was ik razend benieuwd hoe het live zou klinken en ogen. En wow, teleurgesteld werd ik niet. Wat een energie en wat een stem heeft die dame. Bij sommige screams hoor ik zelfs geschrokken geluiden om me heen, zo onder de indruk van wat Larissa uit haar strot weet te krijgen.
Natuurlijk is Fit For An Autopsy ondanks de kwaliteit van de eerste acts de belangrijkste reden dat de zaal zo lekker gevuld is. Deze mannen hebben zeker wel hun strepen weten te verdienen in het deathcore genre. Nieuwe zanger Joe Baladato heeft er niet veel voor nodig het publiek te overtuigen. De enige band uit de USA, dus wellicht ook gelijk wat gladder in sound en podium presentatie zijn de blasts en breakdowns daar om het publiek uit hun dak te laten gaan.
Een beetje vreemd voelt het om na dit potje donker gitaargeweld buiten in het zonnetje te komen. Maar in de zaal heeft het geen moment parten gespeeld dat het middag was en hey, hoe mooi is het dat niemand vroeger naar huis moest om een laatste trein te halen.