Jyrki 69 (The 69 Eyes): Showbusiness is een gruwelijke, wrede business

Onlangs verscheen het nieuwe album van de glam/goth rockers The 69 Eyes, Death Of Darkness. We waren er vrij enthousiast over. Reden te meer om eens te praten met frontman Jyrki 69.

Jyrki is zelf ook tevreden met het eindresultaat nadat hij het fysieke exemplaar heeft kunnen luisteren. “Ik speel ook nog graag CD’s. Ik koop vooral box sets, zoals die van Black Sabbath en Guns ‘n’ Roses. Natuurlijk hoor ik de nummers regelmatig omdat we ze live spelen en er zijn zo’n vijf singles al uitgekomen. Ze kwamen ongeveer twee maanden na elkaar uit en zijn een eigen leven gaan leiden. Ze kwamen terecht in playlists en op de radio. Maar nu ik het complete pakket hoor moet ik zeggen dat we echt een goed album hebben uitgebracht.”

Het album klinkt vrij divers. Dat heeft een reden. “We hebben de nummers ook los van elkaar opgenomen. Ik schreef één nummer, toen gingen we de studio in om het op te nemen en brachten het uit zodat we konden horen wat mensen er van vonden. Op dat moment begonnen we dan met het schrijven van het volgende nummer. Dat was het recept om het een beetje fris te houden. Ik kan die manier van werken eigenlijk wel iedereen aanraden die muziek maakt. Je ziet steeds meer bands losse nummers uitbrengen en dan verzamelen op een album. We gaan in de toekomst ook zo blijven werken. Waarom zou je ook jaren in  het geheim aan iets werken en dan het pas als geheel uitbrengen?”

Het nummer Murder Takes Two is qua stijl een vreemde eend in de bijt op het album. Bovendien horen we gastvocalen van tattoo artist Kat Von D. “Oorspronkelijk zouden we iets gaan opnemen in de studio van de zoon van Johnny Cash, John Carter Cash. We hadden daar snel wat nummers voor geschreven. Achteraf bleek de platenmaatschappij niet geïnteresseerd en ging dat niet door. Toen we voor dit album gingen schrijven hadden we een demo van Murder Takes Two die we verder ontwikkelden. Onze bassist dacht het wel goed zou klinken met een vrouwelijke vocalist. Ik dacht meteen aan Kat Von D, die ik al twintig jaar ken. Ik stuurde haar een sms-je en ze was meteen geïnteresseerd. Ze nam haar vocalen op in Los Angeles en later namen we daar een videoclip op. Het klinkt een beetje anders dan mensen gewend zijn van ons, een beetje meer dark country en ik ben benieuwd wat mensen er van gaan vinden.”

HOLLYWOOD

Delen van het album zijn geschreven in het legendarische Sunset Marquis Hotel in West Hollywood. “Ik vond het wel tijd om naar Californië te gaan en had al het nummer California geschreven. Ik vond het, na de pandemie, toen we weer konden reizen wel tijd om daarheen te gaan. Ik relaxte aan het zwembad en ging daar door mijn demo’s heen en probeerde de teksten te schrijven die daar in me op kwamen. Het is wel belangrijk om een plek te vinden waar je door geïnspireerd raakt. Ik vind ook veel inspiratie wanneer ik lange wandelingen maak in Helsinki. Ook die inspiratie heb ik gebruikt voor dit album. Als je in showbusiness zit is Hollywood simpelweg de plek waar het allemaal gebeurt. Als je het in een rockband of als acteur wil maken ga je niet naar Londen of zo. Als je death metal wil maken zou je naar Gotenburg kunnen gaan, maar voor showbusiness is Hollywood nog steeds the place to be. Het is een stad met de interessantste mensen en looks. Het zit vol met mensen die de droom hebben het te maken hoewel dat bijna onmogelijk is. Showbusiness is een gruwelijke, wrede business.”

Hollywood zit vol met donkere verhalen over mensen die het probeerden te maken en ondergingen aan drank en drugs. Jirky was vooral vroeger geïnteresseerd in rock ‘n’ roll biografieën. “De eerste rock ‘n’ roll biografie was waarschijnlijk Albert Goldman’s boek over Elvis. Toen kwam Danny Sugerman en Jerry Hopkins’ No One Here Gets Out Alive uit over Jim Morrison. Ik las die toen ik een jaar of vijftien was. Ik lees soms nog wel wat biografieën maar er zijn er niet meer zoveel waar ik iets uit kan halen. Ik ben wel geïnteresseerd in het boek van producer Rick Rubin waarin hij zijn creatieve proces uitlegt. Er gaat trouwens binnenkort ook een boek uitkomen over The 69 Eyes, hier in Finland. Of het ook vertaald gaat worden zal afhankelijk zijn van het succes.”

BESTE ZANGERS

In Nederland betekende het programma De Beste Zangers de doorbraak voor Nightwish en voormalig After Forever zangeres Floor Jansen bij het grote publiek. Jyrki deed mee aan de Finse versie, en dat legde hem geen windeieren. “Het is ook al dertien jaar een hit hier. Er zijn artiesten die in een band zaten en het programma als opstapje gebruikten voor een solo carrière. Ik gebruikt het als opstapje voor The 69 Eyes. Gotta Rock, dat ook te horen is op het nieuwe album bracht ik in het programma ten gehore. De originele zanger van dat nummer zat ook in het programma. Het is een enorm bekend nummer in Finland, hoewel buitenlandse fans het gewoon zien als 69 Eyes nummer. Ik zat dus in een mainstream programma waar van onze 5 miljoen inwoners er 2,5 naar keken. Vijftien jaar geleden waren we ook een mainstream band in Finland. Maar we richtten onze pijlen op het buitenland en gingen touren. Wij verloren een beetje de interesse in Finland en zij in ons hoewel we daar gouden platen verkochten. Nu zijn we daar weer populairder dan ooit en verkopen alle shows uit. Het was een mooie ervaring om aan het programma mee te werken, waarschijnlijk één van de mooiste van mijn leven.”

FAN

Via het onderwerp TV programma’s komen we tijdens ons gesprek uit op de Netflix serie Sandman. Toevallig weet ik dat Jyrki een fan is van de stripreeks waar deze op is gebaseerd. Ik ben daarom wel benieuwd naar zijn mening daarover. “Ik vond de serie wel met zorg gemaakt. De acteurs en het verhalen waren perfect. Het voelde alleen niet alsof het plaats vond in ons huidige tijdperk op de één of andere manier. Als ik het vergelijk met die serie Wednesday van Tim Burton voelde die veel meer alsof het in het hier en plaats vond. Ik bekritiseer de serie niet echt, ik ben blij dat hij gemaakt is. Ik begon de strips te kopen rond dat het derde nummer uitkwam dus ik heb er zo’n dertig jaar op moeten wachten. Er miste alleen iets voor me.”

Jyrki blijkt ook fan te zijn van een Nederlandse band van lang gelede, The Outsiders met Wally Taks. “Ik vind dat één van de coolste rockbands van de jaren zestig. De laatste keer dat ik in Amsterdam was heb ik meteen in een plaatselijke platenzaak een compilatie album gekocht van ze. Wally Tax is nu alweer zo’n tien jaar geleden overleden, maar ik vond het een echte rocker met hart voor muziek. Ik denk dat wij dat soort rock ‘n’ roll ook belichamen.”

Related posts

Maanvlinder: We blijven onszelf verrassen

Skroetbalg: Doordachte simpelheid

Forlorn: Midsommar Metal!