De SuperStonerMannen uit Stavanger zijn weer terug met nieuw materiaal, en hoe! Voor wie deze band nog niet kent: dit is (mijns inziens) een zwaar ondergewaardeerde stonerband uit Noorwegen, die zich vernoemd heeft naar de oorspronkelijke naam van Superman op zijn geboorteplaneet Krypton. Sci-fi thema’s en een psychedelisch campy, B-film sfeertje zijn zowel aan de muziek als hun geweldige artwork in ruime mate toegevoegd (en dat bedoel ik positief!).
Moon People is de nieuwste EP en bevat slechts twee nummers. Goed, kwantitatief is dit zeker karig te noemen. Hoe zit het met de kwaliteit? Die is gelukkig (weer) van superieure klasse! Trefwoorden: overdonderend massief en direct meeslepend. Net als voorganger Dark Majesty is dit spul weer moddervet geproduceerd, waar alles “in de muziek” ligt en toch alle afzonderlijke instrumenten en de zang duidelijk te onderscheiden zijn; meesterlijk werkje qua mix! Beide werkstukken hebben een monsterlijk dreinende drive en voeren je als een draaikolk door het nummer. Titeltrack Moon People begint a la Kyuss met een gitaar er overheen die me op een vreemde manier aan The Cult doet denken, waarna het “Black Sabbath in het kwadraat” handelsmerk er na een minuutje aan toegevoegd wordt; heel fijn! Qua arrangementen zijn deze mannen vreselijk goed; ook nu weer zijn er die precies goed getimede en passende overgangen. Het zou me niets verbazen als deze nummers grotendeels in jams ontstaan. Mogelijk is het tweede nummer Universe hierin nog sterker; een geweldige opbouw naar de zware drive, perfect getimed hoekige tussenstukjes, breaks, (korte) versnelling, en weer het gas terug voordat de “eindsprint” ingezet wordt; geweldig! De individuele kwaliteiten van deze jongens zijn zeer bovengemiddeld, maar wat ze als band produceren is meesterlijk! Dat eerder genoemde jammen moet er wel in hoge mate in zitten bij ze.
Zelf heb ik deze band veel te laat ontdekt. Sterker nog; het was niet eens de muziek die mij op één of andere manier ter ore kwam, het waren de hoezen van de platen die mijn aandacht trokken. Daarna ben ik zelf maar eens op zoek gegaan op YouTube en was direct verkocht (deze platen heb ik, op Pakal en Dark Majesty na, jammer genoeg nog niet kunnen scoren). Dus op de vraag of er minpunten zijn kan ik antwoorden: zeker wel! Ten eerste is deze zelfs voor een EP veeeel te kort (zeker na die hele lange “waar voor je geld” Dark Majesty plaat) en ten tweede hadden ze, als ik het voorbeeld van deze digitale promo mag geloven, wel wat meer aandacht mogen besteden aan het artwork. Deze verpakking had mij niet kunnen verleiden eens wat onderzoek naar de muziekjes te doen. Maar goed, deze band, en ook deze plaat, is gewoon geweldig en moet dus (als hij op vinyl uitkomt; ik kon er niet achter komen), zeker gescoord worden. Mocht dit “slechts” een digitale release zijn, dan is het met smart wachten op de nieuwe elpee.