Kamelot – Haven

Het was natuurlijk wel spannend toen Tommy Karevik het zangstokje overnam van Roy Kahn. Kamelot heeft echter in de afgelopen jaren laten horen dat Tommy uitstekend past binnen de band en zijn stemgeluid is vol en krachtig. Los van het succes maken ze zich wel zorgen over de wereld en dat is het centrale thema geworden op het nieuwe album Haven. Muzikaal is het weer pure poëzie dat Kamelot heeft neergezet.
Het geluid is vol, de nummers zijn melodieus maar staan als een huis. De band opent met Fallen Star. Dit is een mooi melodieus nummer en een uitstekende start om met Haven kennis te maken. Kamelot heeft wel meer van dit soort nummrs op het album staan. Zo is het ook genieten van My Therapy, End Of Innocence en Beautiful Apocalypse. Geen nummers die meteen potten breken, maar van een niveau dat ruim voldoende tot goed is.
Insomnia is vooruitgeschoven als single en daar heeft Kamelot een goede keus gemaakt. Het is een uiterst krachtig nummer waarbij couplet en refrein elkaar goed aanvullen. Het refrein is pakkend en het gebruik van de keyboards is uiterst effectief ingezet. Door te spelen met de hoogte van de octaven in het nummers bouwt het nummer de spanning mooi op. De keyboard krijgt trouwens ook de nodige credits in Citizen Zero. Het gebruik van een koor geeft daarbij het nummer nog meer ‘body’. Van eenzijdigheid is absoluut geen sprake op Haven. In Veil Of Elysium gaat het thema flink omhoog. De gitaarmelodie pakt je daarna meteen bij de strot en Tommy laat zich van zijn best kant horen. Daar staat de prachtige ballad Under Grey Skies tegenover. Het duet waaraan Charlotte Wessels (Delain) haar medewerking verleende maakt het een ballad volgens het boekje.
Naar het einde toe blijft het genieten met het karakteristieke geluid van de band. Eerst worden we getrakteerd op Liar Liar (Wasteland Monarchy) dat lekker heftig doordreunt en de bijdragen van zowel Alissa White Gluz (Arch Enemy) en Charlotte Wessels voor de nodige variatie zorgen en in zijn geheel werken naar een heerlijke climax. In Revolution laten ze nog even horen dat het nog krachtiger en bombastischer kan. De contrasten in de nummers blijkt Kamelot tot in de finesse te beheersen. Aan de basis van Revolution ligt het pulserende tempo met daarin de melodieuze zanglijn van Tommy Karevik doorweven. De bijdrage van Alissa White-Gluz alsmede de wat sci-fi achtige zangstukken geven Revolution een kracht mee die je keihard raakt.
Slotstuk Haven laat je dan nog even terugkeren naar aarde waar je je door orchestrale klanken nog even kan laten nawiegen.
Haven is een geweldig nieuw hoofdstuk geworden in de geschiedenis van Kamelot. Meesterproducer Sascha Paeth heeft het beste uit de bandleden gehaald en het artwork van Gustavo Sazes mag zeker gezien worden.
Het album is Kamelot op zijn best en binnen de metalwereld weet Kamelot zichzelf met het eigen karakteristieke geluid te overtreffen. Dit album kun je gewoon blind aanschaffen. Veel plezier ermee alvast.
[youtube id=”VvUeqRwWorM” align=”center” mode=”normal” autoplay=”no” aspect_ratio=”4:3″ parameters=”https://www.youtube.com/watch?v=VvUeqRwWorM”]