Allereerst de complimenten met jullie nieuwe album. Hoe heeft het publiek tot dusver gereageerd op Haven?
Oliver: Nou, de reacties zouden eigenlijk niet beter kunnen. Het blijft dan ook geweldig om zoveel positieve feedback te krijgen op de sociale media.
Hoe zou je zelf Haven willen omschrijven?
Oliver: Hmmm. Ik vind het altijd moeilijk om de muziek die we maken te beschrijven. Het is alsof je een kleur moet beschrijven. Haven is een mix van de traditionele Kamelotstijl met daar doorheen veel moderne invloeden. Het album voelt als een logische stap in de evolutie van de band.
Het artwork is echt prachtig. Wat wil het artwork zeggen in relatie tot de inhoud van het album?
Oliver: De drie gezichten die je ziet beschrijven eigenlijk de drie gezichten van het leven. Het is bijna de klassieke benadering van het leven. Van het leven en de dood, van het verleden, het heden en de toekomst.
Na Silverthorn is Haven het tweede album met Tommy Karevik. Is er een verschil in het schrijfproces ten opzichte van het vorige album?
Oliver: Voor het album Silverthorn waren veel nummers al geschreven voordat Tommy zich definitief bij de band voegde. In het proces naar Haven was ook Tommy een constant lid in het team van schrijvers. Hij is voor dit album van grote invloed geweest bij het schrijven van de muziek en de teksten.
De titel Haven is omschreven als een haven, een toevluchtsoord in een wereld die steeds gekker wordt. Op welke manier merkt de luisteraar dit bij het beluisteren van het nieuwe album?
Oliver: Het thema omschrijft het heden en de nabije toekomst. Het gaat over het feit dat we in een cruciale en gevaarlijke fase leven. Robots, kunstmatige intelligentie, biotechnologie, maar ook de terugkeer van het oude imperialisme en het barbaarse zoals we zien in het oosten bij IS. Maar misschien nog wel het meeste gevaar ligt in de ecologische dreiging. Ik denk veel na over de beslissingen die we heden ten dagen nemen die de wereld van onze kinderen ernstig veranderen. De nummers of Haven gaan eigenlijk het meeste over deze zaken.
Is het nummer Under Grey Skies representatief voor de ongezonde wereld waarin we leven?
Oliver: Dat bewijst eigenlijk hoe verschillend je muziek, in het bijzonder een nummer, kan interpreteren. In mijn opinie is Under Grey Skies misschien wel het meest hoopvolle nummer van het album, in tegenstelling wat de titel misschien uitstraalt.
De nummers Liar Liar en Revolution zijn nummers die me werkelijk hebben geraakt. Het lijkt een soort ommekeer op het album. Ben je het daar mee eens?
Oliver: Ik heb het eigenlijk nog nooit zo bekeken, maar het is een interessante theorie, moet ik zeggen. Revolution is zeker een nummer dat nogal afwijkt van de meer gangbare Kamelotnummers. En ongetwijfeld het meest harde nummer dat we ooit met Kamelot hebben geschreven. We hadden geen idee hoe de fans op dit nummer zouden reageren, maar het lijkt er naar uit te zien dat het één van de meest gevraagde nummers is van dit album.
Dan is er ook nog het nummer Beautiful Apocalypse. Het klinkt als een contradictie. Kun je meer vertellen over dit nummer?
Oliver: Eerst heette het nummer Lover’s Leap. Het is gebaseerd op een oud verhaal over twee jonge mensen die samen zelfmoord plegen.
Wanneer we kijken naar de muzikanten hebben jullie gebruik mogen maken van de kwaliteiten van Troy Donockley (Nightwish), Alissa White-Gluz (Arch Enemy) en Charlotte Wessels (Delain). Op welke manier geven deze muzikanten een bijdrage aan het geluid van Kamelot?
Oliver: We kiezen onze gasten wanneer we denken dat ze een meerwaarde zijn voor het complete geluid van de band. Een meerwaarde door hun eigen bijzondere kwaliteit en talent. Alissa had al op ons vorige album mee gezongen en we hoeven er geen doekjes om te winden dat zij ongeveer de beste vrouwelijke grunter is in de metalscene. De stem van Charlotte past perfect bij die van Tommy. Samen is er sprake van een complete harmonie. Under Grey Skies was oorspronkelijk niet bedoeld als duet, maar toen gingen we het nummer proberen met Charlotte en het bleek geweldig te klinken. En het spel van Troy heeft Under Grey Skies een geweldige impuls gegeven door zijn onnavolgbare spel.
Op Silverthorn maakten jullie gebruik van heel veel gastmuzikanten. Was het de bedoeling om voor Haven slechts drie mensen te vragen?
Oliver: Nee hoor. Dat gebeurt gewoon terwijl we bezig zijn. We hebben nooit van tevoren het idee hoeveel gasten we vragen om hun bijdrage.
Jullie hebben voor Haven wederom gekozen voor producer Sascha Paeth. In hoeverre bepaalt hij het geluid?
Oliver: Sascha is gewoon een fantastische muzikant en producer. Hij neemt ook altijd deel aan het schrijven van nummers. Daarbij is hij ook één van de grappigste en fijne mensen die er in de muziekbusiness rondloopt. Het is gewoon super. Hij is creatief en vooral erg eerlijk. Dat leidt nog wel eens tot een aantal pittige discussies met verhitte argumenten heen en weer. Maar dat gebeurt gelukkig niet zo heel veel en is ook wel weer vrij normaal in een muzikale familie.
Oliver: We kiezen de maatschappij met de beste visie wat betreft Kamelot. Napalm introduceerde een goed georganiseerd en compleet plan en daarbij hebben we een goede impressie van de mensen die er werken.
Nog even terugkijkend. Jullie eerste album Eternity is dit jaar precies twintig jaar geleden uitgebracht. Zijn er nog plannen om daar iets mee te doen?
Oliver: We hopen in de komende één à twee jaar een DVD uit te brengen. We hebben dit plan al geruime tijd, maar we zijn zo druk bezig dat we het telkens maar weer voor ons uitschuiven. Maar het moet er nu maar eens van komen.
Wil ik jou, Oliver, aan het eind nog bedanken voor de duidelijke antwoorden en wens ik jullie veel plezier en succes in de Verenigde Staten.
