Bij het horen van het laatste album dat afgelopen juni uit kwam wist ik nog niet zo zeker of ik wel naar dit concert wilde. Van het predicaat rock hoorde ik niet veel terug en vond het maar een doorsnee plaatje. Het had niet de energie die ik verwachtte. Afijn, vanavond mag Kasabian in de HMH bewijzen dat ik het helemaal bij het verkeerde eind heb.
De avond begint met Pulled Apart by Horses. Deze band uit Leeds heeft de eer het publiek op te warmen voor wat later komt. De 4 man sterke formatie brengt een stevige set waarin punk invloeden de hoofdtoon voeren. Het geheel wordt af gewisseld met recht toe, recht aan hardrock en her en der zijn onvervalste up-tempo britpop riedels verstopt. Met name de singles van hun meest recente album, Blood, spreken aan. In hoe verre de missie van het opwarmen is geslaagd is niet helemaal duidelijk: in de gangen en voor de muntenmachines is het wel erg druk en het publiek dat in de zaal is kijkt toe en luistert.
Hoewel niet uitverkocht, is de zaal inmiddels flink vol gelopen als Kasabian het podium betreedt. Het concert begint met het nummer ‘Bumblebee’ van het nieuwe album. Meteen is duidelijk dat de band er geen doekjes om windt, ze is gekomen om een feestje te bouwen. Wat volgt is een mooie homogene mix van oud en nieuw werk. Het publiek vind het allemaal prachtig en al snel ontstaat een hossende massa. Als er door Serge Pizzorno om gevraagd wordt komt die mosh pit er. Vooral bij de grote hits als ‘Days are Forgotten’, ‘Re-wired’ en ‘Fire’ gaat het dak er echt af, de massa veranderd in een moshende, bier gooiende bende. Als Kasabian halverwege de set even gas terug neemt met onder andere ‘Thick as Thieves’ (uiteraard uitmondend in ‘If You are Strange’ van de Doors) wordt het minpunt van de avond meteen duidelijk. De bas staat veel te hard, veel nummers kunnen dat hebben maar fraai is anders. Maar liefst vier toegiften zijn er na een korte break, waaronder de inmiddels standaard geworden cover ‘Praise You’ (Fatboy Slim) als intro voor Lost Souls for Ever dat echt het laatste nummer is. Het publiek wordt op de klanken van dit nummer heen gezonden en dat heeft men op de Arena boulevard geweten: buiten ging het feestje gewoon door.
Live is Kasabian echt heel veel aansprekender dan op de plaat. De energie van met name Tom Meighan en Serge Pizzorno is aanstekelijk. De fantastische lichtshow en het door de bank genomen goede geluid (naja, die bas…) maakten het tot een prima concert. Zeker de moeite waard om te gaan zien!
