Kataklysm- Unconquered

Al bijna 30 jaar weet het melodic deathmetal instituut Kataklysm de aarde te laten beven met donderende riffs. Lang wachten op een album hoefden we gelukkig niet, want na Meditations te hebben uitgebracht in 2018, plakken de heren in 2020 alweer het 14^de album Unconquered aan de discografie vast,. Volume op max en gaan dus. Hopelijk hebben mijn buren een goede isolatie aangebracht in het huis.
Want na het subtiele begin van The Killshot blaast Kataklysm meteen mijn kamer binnen. JF dagenais gooit er meteen een waanzinnige riff uit en zanger Maurizio Iacono brult erop los om te starten met de zin ‘Here I come again’.  Het is toch voornamelijk drummer Oli Beaudoin (ondertussen vervangen door James Payne) die een waanzinnige indruk maakt. De snelheid van handen en benen met daarbij het roffelen met één hand, Ik vind het altijd waanzinnig als drummers dat kunnen, worden tot in de precisie uitgevoerd. Met het sterke Cut Me Down, waarbij de gastvocalen komen van Tuomas Saukkonen van Wolfheart, is het de beurt aan Underneath The Scars. Voor mij Kataklysm op zijn best. Een zware riff, waar de bijdrage van bassist Stéphane Barbe niet onderschat mag worden, up-tempo en melodische tussenstukken, die uitmondden in een monsterriff gepaard met ronkende bassdrums die het water in het glas naast me laten trillen. En met bangers als Focused To Destroy You, The Way Back Home (met een lekkere breakdown in het midden) en Stitches blijft Kataklysm flink doorpakken. Dan moet het hardste nummer van het album zelfs nog komen. Het kan niet anders dan dat het metronoom gedurende de eerste 30 seconden is stilgevallen. Ook hier lijkt er weer geen maat op Oli Beaudoin. De man gooit de blastbeats eruit alsof  het niets is. Na al dit geweld is Icarus Falling een mooi melodisch moment om op adem te komen. De tekst is gebaseerd op het verhaal rond Icarus, die met zelfgemaakte vleugels richting de zon vloog. Een prachtig doch triest verhaal en een goede inspiratiebron voor een nummer. When It’s Over concludeert dit 14^de album van Kataklysm .
Kataklysm blijft een groovemachine met een klasse apart. 40 minuten blazen ze je werkelijk van de ene kant van de kamer naar de andere. Hard kan soms in het nadeel werken van bands, maar de melodieuze gitaarpartijen zorgen gelukkig voor de nodige afwisseling. Unconquered is wat je nodig hebt, wanneer je wil wakker worden uit je coronamoeheid.