Zie ik daar een kroon op de hoes? Dan past de datum van deze recensie mooi bij het koninklijke gehalte van deze plaat. City Burials is het meest complete album van Katatonia tot nu toe. Dat is een KUNST (ja, met hoofdletters) op zich, want de kwaliteit is de laatste jaren al extreem hoog. City Burials profiteert van een uitgekiende productie. Alles komt bij de luisteraar binnen zoals het hoort. Heftige gitaarsolo’s, details van rustig opgebouwde nummers, de stem van Renkse en het imposante drumwerk. De invloeden zijn divers en het noemen van een muziekstroming waar Katatonia nog inpast is lastig. Het progressieve Rein wordt net zo makkelijk afgelost door het uiterst mooie rustige Lacquer. Het begint eigenlijk al met het rustig opgebouwde, typische Katatonia opener Heart Set To Divide. Het heftige Behind The Blood wordt opgesmukt met opvallende gitaarsolo’s. Met The Winter Of Our Passing bewijst de band melodieus, maar tegelijk ook krachtig te kunnen klinken. De elektronische inbreng tijdens Vanishers wordt vergezeld door de samenzang met Anni Bernhard (Full Off Keys). Met City Glaciers, Flicker en Neon Epitaph kiest de band voor de meer traditionelere Katatonia aanpak. Bonustracks Closing Of The Sky en Fighters laten horen dat Katatonia nog steeds vol met inspiratie zit. Dit zijn nummers die elke andere band het liefst op hun normale release wil zetten. Het laatste deel van de plaat mag dan iets minder indruk maken, maar City Burials voldoet aan alle criteria om op verschillende jaarlijsten te verschijnen.
Katatonia