Vooraf kondigde de band aan dat alle registers open getrokken zouden worden op Fall Of Hearts. Met het nieuwe album bewijst men dat dit geen heel nieuwe muziekrichting is, maar een nog beter uitgekiende mix van wat Katatonia de laatste jaren al brengt. Een samenspel tussen progressieve rock, Tool-achtige (gitaar)riffs en breaks, (zelfs weer sporen van) Gothic/ doommetal, melancholie, heftige gitaarerupties (met dank aan o.a. gitarist Roger Öjersson, bekend van Tiamat) en ingetogen akoestische gitaar en piano/ keyboard momenten. Opmerkelijk genoeg zorgen al die herkenbare elementen er niet voor dat het album erg toegankelijk is. Fall Of Hearts vraagt namelijk (nog) meer tijd dan andere Katatonia platen om zich in al haar schoonheid te openbaren. De (regelmatig) tegendraadse ritmes, de onverwachte breaks en de opmerkelijke (gelaagdheid in de) opbouw van de nummers zitten nog vernuftiger dan voorheen in elkaar. Vast ankerpunt in dit muzikale geweld is de stem van Jonas Renkse die, zoals altijd, rust en kalmte bewaart en de luisteraar meeneemt in de melancholieke stemming van de teksten en de muziek. Dead End Kings greep nog terug op een aantal makkelijk(er) in het gehoor liggende nummers, maar Fall Of Hearts zit vol met nummers die ontdekt en herontdekt moeten worden. Wat tot slot opvalt, is dat ondanks alle invloeden, veranderingen, de combinatie van ballads en hardere rocknummers Fall Of Hearts toch erg homogeen klinkt. Een kunst op zich. Hoogtepunten noemen heeft geen zin, want dit album is 12 nummers lang een groot hoogtepunt. Neem de tijd, luister goed en ontdek dan de kracht en schoonheid van dit kunstwerk. Fall Of Hearts is een van de briljante muziek parels van dit jaar.
http://katatonia.com/
[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/P_o_j6v3PGE?list=PLdtAahlfc_S1nQ7MN3pw6t2tw_aRQlUr3″]