Op de avond van 13 april speelde er een authentiek Nederlandse band in de Cacaofabriek, Kayak. Een band met veel historie, maar ze zijn tegenwoordig nog steeds fanatiek bezig. Begin vorig jaar hebben ze nog een nieuw album uitgebracht genaamd Seventeen en 26 oktober begonnen ze aan de tour rondom het nieuwe album. Geen support act, alleen de mannen van Kayak die maarliefst twee sets van een uur spelen.
Het is een waar genoegen om de mannen op het podium te zien staan, allemaal even enthousiast en gepassioneerd. Drummer Hans Eijkenaar heeft een permanente glimlach op zijn gezicht gedurende de performance en zanger Bart Schwertmann staat geen moment stil en is constant in de weer met zijn tamboerijn. Oprichter van de band en keyboardspeler Ton Scherpenzeel staat erbij als een echte wizard. Het keyboard is zeker het leidende instrument in de meeste Kayak nummers, dit is wat de band zo’n unieke sound geeft.
Ballad For A Lost Friend is hier een goed voorbeeld van. Een groot deel van het publiek moet echt even een traantje wegpinken bij dit nummer, waaronder ikzelf.
Ook de nummers van het nieuwe album hebben nog dezelfde, herkenbare ‘Kayak sound’.
Het keyboard blijft leidend en geeft elk nummer iets mysterieus. De stem van bassist Kristoffer Gildenlöw voegt ook veel toe aan de sfeer van de nieuwe nummers. Hij heeft een heel andere stem dan Max, wat nazaler. Een beetje vergelijkbaar met de stem van M. Shadows van Avenged Sevenfold. Ondanks dat de twee stemmen erg verschillend zijn, gaan ze heel goed samen.
Tegen het einde van de show spelen de mannen van Kayak een geweldige, wat meer bombastische, versie van het nummer Ruthless Queen, waarschijnlijk toch wel een van de bekendste nummers die ze ooit hebben geschreven. Het hele publiek zingt mee. Iedereen is helemaal in de ban van het tafereel op het podium, de artiesten die helemaal opgaan in het nummer.
Na ruim twee uur te hebben gespeeld komen de bandleden toch nog even terug voor een Encore. Twee rustige nummers, mooie afsluiters. Het publiek wordt hierna nogmaals hartelijk bedankt en onder een daverend applaus verlaten de mannen dan echt het podium. Een geweldige performance die mij nog lang bij zal blijven en een duidelijke reminder dat we in Nederland echt goede artiesten rond hebben lopen!