Kayak – Out Of This World

Kayak heeft alweer een paar jaar een stabiele en veelzijdige formatie. Dan is het jammer dat een hartaanval van het creatieve brein Ton Scherpenzeel en vervolgens Covid-19 roet in het eten gooien. Een mazzeltje is dat je tegenwoordig geen grote studio meer nodig hebt en dat veelgevraagde muzikanten doorgaans een goed geoutilleerde thuisstudio hebben. En dus is er op het moment dat langzamerhand de opening van concertzalen weer in beeld komt een nieuw album van Kayak, Out Of This World.
Het is waar, werken vanuit thuisstudio’s is niet altijd bevorderlijk voor de chemie op albums. Gelukkig zit Kayak naast Ton Scherpenzeel bomvol geweldige en veelgevraagde muzikanten. Hans Eijkenaar, Marcel Singor en Kristoffer Gildenlöw hebben elk een cv om u tegen te zeggen. Zanger Bart Schwertmann was iets minder bekend, maar ook bepaald niet onervaren toen hij in 2017 toetrad. Waar je het bij sommige albums echt wel merkt als iedereen op een andere plek aan het werk is, daar heeft Kayak door de ervaring die valkuil prima weten te vermijden.
Vanaf de openingspianoriedel in het titelnummer is het genieten in pretpark Kayak. Het gaat alle kanten op, maar altijd gecontroleerd en tot in de puntjes afgewerkt. Met enerzijds snelheid, virtuositeit en prachtige koortjes en anderzijds ontroering en tekstuele diepgang weten ze zeventig minuten lang moeiteloos de aandacht vast te houden. Een sterk punt van Kayak is altijd geweest dat ze bombastische prog en symfo weten te mengen met heel erg poppy gevoel voor melodie. Mooie voorbeelden daarvan zijn Under A Scar en As The Crow Flies. Er is echter geen grotere verrassing in dat opzicht dan de track Waiting: geen prog of symfo, maar droge funkpop met stevige gitaren á la Dan Reed Network. Waar ik Schwertmann op Seventeen nog een echte progzanger vond, laat hij op Out Of This World horen ook daarbuiten te overtuigen.
Scherpenzeels toetsen en Marcel Singors gitaarpartijen zijn op momenten de absolute blikvangers, maar het is vooral weer de manier waarop geweldige details in de instrumentale partijen in elkaar overvloeien en bijdragen aan de songs. Kayak is in dat opzicht de subtiele tegenpool van bijvoorbeeld Neal Morse, wiens muziek doorgaans van climax naar climax buitelt. Voor Kayakbegrippen zijn er deze ronde verrassend veel korte tracks, maar ook dat past precies in het patroon. Geen virtuositeit om de virtuositeit, de melodie staat altijd voorop. Die leidende rol voor de melodie, samen met Scherpenzeel’s compositorische talenten en de onmiskenbare invloed van de geweldige muzikanten om hem heen, maakt dat Out Of This World tot het einde fris en spannend blijft klinken.
Volgend jaar is het vijftig jaar geleden dat Kayak werd opgericht. Dat jubileumjaar wordt met Out Of This World alvast feestelijk ingeluid.

Kayak website